"Αν πιστέψουμε την συνομολογημένη αμαρτία, που περιγράφει ο Borges στον "Καθρέπτη και το Προσωπείο", οι λέξεις (έστω κάποιες λέξεις) επιτρέπουν στους ανθρώπους να γνωρίσουν την Ομορφιά. Μια μορφή εξιλέωσης για αυτήν την ανέλπιστη στιγμιαία πληρότητα είναι ίσως η επανεπιστροφή στις ρωγμές, έστω κι αν στο "Chiaroscuro" επιτελείται με πολύ διαφορετικούς όρους από την πρώτη μου συλλογή... Το "Chiaroscuro" επιχειρεί μια (δειλή) συνομιλία με τον χρόνο, την απώλεια, τον έρωτα και κάποιες από τις συγκροτησιακές διαστάσεις αυτού που συχνά αποκαλούμε "ανθρώπινη ύπαρξη"... Ο χρόνος ενίοτε μάς ελεεί. Και όχι σπάνια μάς επιβαρύνει με προσωπικούς δαίμονες, για να απονευρώνει την ίδια του την ελεημοσύνη... Ώρα λοιπόν να (ξανα)συρθεί η κουρτίνα. Ξημερώνει άλλωστε".
Νίκος Παπαδάκης, Αντι-προλογικό
Ο Νίκος Παπαδάκης είναι επίκουρος καθηγητής εκπαιδευτικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Έχει επίσης υπηρετήσει στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, ενώ συνεργάζεται διδακτικά κι ερευνητικά με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (πρόγραμμα Ακαδημαϊκής Εξομοίωσης Εκπαιδευτικών), το Center for Research on Lifelong Learning (CRLL) του University of Stirling και το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Mons (FUCAM). Εργάζεται επίσης ως επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ. Μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε ξένα και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.
