Οι Εξομολογήσεις και οι εκ βαθέων αναστεναγμοί του Τhomas De Quincey (1785-1859) προσφέρουν τη δυνατότητα να διερευνηθεί η ενδότερη ζωή μιας εξέχουσας προσωπικότητας που συνέβη να είναι "οπιοφάγος", σε εποχή βέβαια που η ιατρική χρήση του οπίου ήταν συνήθης. Προσφέρουν, όμως, κάτι περισσότερο, καθώς, μέσα από τις σελίδες τους, αναδεικνύεται ένα σημαντικό γεγονός: μια ουσία, το όπιο, της φαρμακολογικής τάξης "Euphorica", και μια ψυχική λειτουργία, το όνειρο, "δένουν", προεικάζοντας το πεδίο μέσα από το οποίο, όταν ωριμάσουν οι καιροί, θα αναδυθεί η φροϋδική ψυχοπαθολογία. Αυτό το "δέσιμο" θα επαναληφθεί στα μέσα του 19ου αιώνα από τον γιατρό Moreau de Tours (1804-1884), που θα συσχετίσει όνειρο και ψυχοπαθολογία, καταφεύγοντας σε "επιστημονικά πειραματικά δεδομένα", στα αποτελέσματα δηλαδή της χρήσης μιας άλλης ουσίας, με ανάλογη ιστορία, της ιδνικής κάνναβης, της τάξης "Phantastica". Ο φροϋδισμός θα αρχίσει τυπικά με την έκδοση της Ερμηνείας των ονείρων στα 1900.
Ο Αθανάσιος Καράβατος είναι ομότιμος καθηγητής ψυχιατρικής στο ΑΠΘ.
