Α. Μπ. [Μια προσωπογραφία του Σταντάλ]. Τα προνόμια


Συγγραφέας : Stendhal, 1783-1842 Merimee, Prosper, 1803-1870
Μεταφραστής : Σιδέρη, Αλόη Αλιφέρης, Νίκος
Εκδότης : Άγρα
Έτος έκδοσης : 2016
ISBN : 978-960-505-256-0
Σελίδες : 72
Κατηγορίες : Γαλλική λογοτεχνία - Ερμηνεία και κριτική Συγγραφείς

8.90 € 6.23 €




H σύντομη αυτή αφήγηση του Μεριμέ (1803-1870) δεν είναι ένα κείμενο κριτικής για το έργο του Σταντάλ. Είναι ένα αφιέρωμα, δίχως επιτήδευση ή ρητορικές κοινοτοπίες, στη ζωή και την προσωπικότητα του μυθιστοριογράφου. Είναι το πορτραίτο ενός μεγαλοφυούς φίλου. Για τον Σταντάλ, η κατά κόσμον Ανρί Μπελ (1783 -1842), όπως μας τον παρουσιάζει ο Προσπέρ Μεριμέ, η αίσθηση δυσαρμονίας της ρομαντικής ψυχής με τον κόσμο, το μάταιο κυνήγι του απείρου, δεν γίνεται μαράζι ή αποστροφή για τη ζωή, που φθείρει την ψυχή και το σώμα (θυμόμαστε τους λογοτεχνικούς ήρωες Βέρθερο του Γκαίτε ή τον Ρενέ του Σατωβριάνδου). Μετατρέπεται αντιθέτως σε ηρωικό οίστρο τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και στο σαλόνι, στις στρατιωτικές εφόδους αλλά και στο ρεσάλτο στην ποθητή γυναίκα. Ο Ανρί Μπελ, ιδωμένος με τα μάτια του Μεριμέ, παρ’ όλη τη μοναδικότητα και την ιδιαιτερότητά του, είναι, θα λέγαμε, η προσωποποίηση του ηρωικού ρομαντισμού της Αυτοκρατορίας. Η έκδοση συμπληρώνεται με τα ευφυή και παιγνιώδη "Προνόμια" του Σταντάλ.

O Προσπέρ Μεριμέ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1803 από πατέρα ζωγράφο. Σε πολύ νεαρή ηλικία ξεκινά να σπουδάσει νομικά και μετά το πέρας των σπουδών του δημοσιεύει ένα σύνολο έξι θεατρικών έργων, "Το θέατρο της Κλάρα Γκαζύλ", το 1825, που τον καθιερώνει ως μιας προεξέχουσα μορφή του ρομαντικού κινήματος στη Γαλλία. Ύστερα ακολούθησαν τα έργα: "La Jacqerie", το 1828, μια σειρά δραματικών σκηνών από τη μεσαιωνική εποχή, και η νουβέλα "Το χρονικό της βασιλείας του Καρόλου ΙΧ", το 1829. Στα έτη 1829-1830, δημιουργεί έξι αξιοσημείωτα έργα. Την ίδια περίοδο ξεκινά τη δημοσιοϋπαλληλική του καριέρα. Διορίζεται γενικός επιθεωρητής των ιστορικών μνημείων, θέση που διατήρησε μέχρι το 1860. Ταξιδεύει σε ολόκληρη την Ευρώπη και ασχολείται κυρίως με τη συγγραφή ιστορικών δοκιμίων και ταξιδιωτικών σημειώσεων που άπτονται ιστορικών και αρχαιολογικών θεμάτων. Το 1844 γίνεται δεκτός στη Γαλλική Ακαδημία. Ο Μεριμέ ύστερα από τη δημοσίευση της "Κάρμεν" το 1847, δεν έγραψε καμία νουβέλα για τα επόμενα είκοσι χρόνια. Το 1854 ονομάζεται γερουσιαστής και εξελίσσεται σε διακεκριμένη προσωπικότητα στην Αυλή του Ναπολέοντα ΙΙΙ. Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του αρχίζει και πάλι τη συγγραφή μικρών ιστοριών, τριών τον αριθμό, που καμία όμως δεν επρόκειτο να δημοσιευθεί. Πέθανε στις Κάννες το 1870.






e-mail Facebook Twitter