Μέσα δεκαετίας ‘70. Ένα εννιάχρονο αγόρι, ο Σαρούτ, από τα πρώτα τρυφερά χρόνια της ζωής του, γίνεται µάρτυρας της ανθρώπινης ένδειας και θηριωδίας. Παγιδευµένος σε αδιέξοδα που του επιβάλλει η ανέχεια, η οικογένεια, κοινωνικά σχήµατα και προκαταλήψεις, αναµετριέται καθηµερινά µε τη βία, τις επώδυνες µνήµες που τον καταδιώκουν, την ίδια του την ύπαρξη. Σε έναν άνισο αγώνα επιβίωσης, θα καταφέρει να ορθώσει ανάστηµα στην εξουσία που έχει προδιαγράψει το αναπόδραστο µέλλον του και να πάρει τη µοίρα στα χέρια του;
Η συγγραφέας, µε µια ιστορία εµπνευσµένη από αληθινά γεγονότα, σκιαγραφεί το πορτρέτο µιας κοινωνίας που καταδυναστεύεται απο τη σωµατεµπορία και την παιδική εργασία σε συνθήκες σύγχρονης δουλείας, προβάλλοντας την ανθρώπινη εξαθλίωση, τη διαφθορά, την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωµάτων, τη λύτρωση που φέρει η αλήθεια.
Η Βανέσσα Λαμπροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Καλλιτεχνική φύση, με κλίση στη ζωγραφική και αγάπη για το διάβασμα. Λάτρης της ομορφιάς, σε όλες τις εκφράσεις και εκφάνσεις, επίμονη αναζητήτρια εαυτού, αλήθειας και εμπειριών, πάντα ταξιδεύτρια και ποτέ ταξιδιώτισσα. Απολαμβάνει τις πεζοπορίες στη φύση, τις πάσης φύσεως εξερευνήσεις, το αγωνιστικό μπριτζ, το σκάκι και το πινγκ πονγκ -όταν δεν χάνει. Απεχθάνεται το "βόλεμα", τη φτηνή αισθητική στις σκέψεις και συναισθήματα, την αγένεια και την κατάχρηση εξουσίας. Την συνθλίβουν τα δάκρυα και η αδυναμία της ορφάνιας, οι άστεγοι, η δίψα των φτωχών ανθρώπων για δικαιοσύνη, ο θρίαμβος της βίας και εκμετάλλευσης, το σιωπηλό κλάμα της μοναξιάς. Ορμώμενη από την online παρατήρηση όλων όσων συμβαίνουν γύρω της, αποφάσισε να συγγράψει το "Μεγάλο Παιχνίδι".
