Το 1822 ο ελληνικός πληθυσμός της Χίου ξεσηκώθηκε εναντίον των Οθωμανών, οι οποίοι εισέβαλαν στο νησί πραγματοποιώντας τη μεγαλύτερη σφαγή που είχε δει η ανθρωπότητα μέχρι τότε. Τα τέσσερα αδέλφια της οικογένειας Σαρρή πουλήθηκαν ως σκλάβοι, ενώ οι γονείς τους σκοτώθηκαν.
Οι ψυχές τους ακολουθούν δαιδαλώδεις διαδρομές στον χώρο και στον χρόνο. Έζησαν μυθιστορηματικά και ανάμεσά μας, στην Κάλυμνο, Αδριανούπολη, Μασσαλία, Σύμη, Μάκρη, Σμύρνη, Κρήτη, Αθήνα. Ως αλύτρωτα πνεύματα, σε κάθε γενιά το παράπονο έγινε προσευχή και οργή. Όχι νουθεσία· διαταγή: "Έχετε καθήκον να ζήσετε". Και το έκαναν, παρά τις αντιξοότητες, παρά την καταστροφή και τον πόνο που κουβαλούσαν μέσα τους.
Ο Δημήτρης Γεωργάς, γεννήθηκε το 1953. Μεγάλωσε στις γειτονιές της Κοκκινιάς και του Κορυδαλλού. Αποφοίτησε από Ακαδημία του Εμπορικού Ναυτικού. Έγινε ένας από τους νεώτερους πρώτους μηχανικούς. Από το 1995-2000 εργάστηκε ως Αρχιμηχανικός. Το 2003 συνταξιοδοτήθηκε. Είναι παντρεμένος και έχει δυο παιδιά
Το 2005 ξεκίνησε να γράφει και έχει ολοκληρώσει μία τετραλογία με γενικό τίτλο "Το εφτά της λύτρωσης αργεί". Το μυθιστόρημά του "Της σποράς της μαύρης όργωμα" αποτελεί το πρώτο μέρος της τετραλογίας αυτής και είναι το πρώτο που εκδίδεται. Η τετραλογία αποτελείται από ανεξάρτητα μυθιστορήματα, τα συνδέει μόνο μία λεπτή κλωστή.
