Αναγνώσεις μεταπολεμικής αρχιτεκτονικής

Με αφετηρία το έργο 18 αρχιτεκτόνων και αρχιτεκτονικών γραφείων το βιβλίο αποπειράται μια συνολική τοποθέτηση απέναντι στο μεταπολεμικό αρχιτεκτονικό φαινόμενο στην Ελλάδα. Η επιλογή των 18 έγινε με δύο βασικά κριτήρια που είτε το ένα είτε το άλλο, είτε κάποτε και τα δύο, χαρακτηρίζουν την πορεία τους. Το πρώτο είναι το ιδιόρρυθμο στίγμα τους στην ελληνική μεταπολεμική αρχιτεκτονική, η μικρότερη ή μεγαλύτερη απόκλισή τους από τα κυρίαρχα ρεύματά της. Το δεύτερο είναι η περιορισμένη προβολή τους στην κριτική ιστοριογραφία, ή και η έλλειψη συνθετικής προσέγγισης του έργου τους. Το βιβλίο δομείται σε αλληλοτεμνόμενες περιοχές-κύκλους, όπου εντάσσονται αρχιτέκτονες και γραφεία με συγκρίσιμα χαρακτηριστικά. Η τελική του δομή σε δύο μέρη αντιστρέφει τη διαδικασία ανάλυσης-σύνθεσης της μελέτης. Η αναλυτική προσέγγιση οδηγεί σε μια πρώτη κωδικοποίηση του συνολικού έργου ενός δημιουργού ή ενός γραφείου (Δεύτερο Μέρος), προκειμένου να επιχειρηθεί κατόπιν μια "ολιστική" ανάγνωση περιόδων βασισμένη σε κύκλους (Πρώτο Μέρος).

The choice of eighteen architects and architectural studios -the central focus of the present study- has been made, in most cases, with two basic criteria in mind. The first is the unique signature that they have added to Greek postwar architecture, their participation in the dominant trends of the period and their subsequent divergence -or not- from those trends. The second is (in some cases) the limited promotion of their work in the Greek architectural history. The book is divided into broad yet interlinking circular fields in which architects and studios, linked to one another by common threads, are included. This approach leads to an initial examination of the whole of an architect's or studio's work (Second part), in order to attempt a "holistic" interpretation of periods, based on the aforementioned circular fields (First Part).