– Μ’ αυτό το νυχτικό μοιάζεις είκοσι χρονών,
ξαναλέει ο Ευγένιος, που νόμισε πως η Ελένη
δεν πρόσεξε τι είχε πει.
Εκείνη πάει και κάθεται δίπλα του.
– Τότε, σου άρεσα λιγάκι.
Ήρθε η σειρά του Ευγένιου να ξαφνιαστεί:
– Τότε, ποιος τολμούσε! Ήσουνα η αρραβωνιαστικιά
του Αχιλλέα.
Η Ελένη σωπαίνει.
Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα!
Ποια είναι η κοπέλα;
Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα.
Πιάσανε την αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα. Βγήκε η
αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα. Έφυγε η
αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα.
Απ’ όπου περνούσε. Τόσες γλώσσες, τόσες χώρες.
Με διαβατήριο: αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα
