Απ’ την Εμμανουήλ Μπενάκη ως τα μεσάνυχτα

ΜΕΤΑ

Θα βγάλω τα βλέφαρά μου. Θα σου τα χαρίσω.
Να τα κάνεις δεμάτια.
Να τα στοιβάξεις
στα μαύρα σου μαλλιά.

Το καλοκαίρι
τα πουλιά μοιράζονται
τα ίδια κλαδιά
με τα τζιτζίκια.
Εμείς
θα μοιραστούμε την όραση.

Όπου κοιτάς θα βλέπω. Όπου κλείνεις τα μάτια
θα σκοντάφτω.
Θα κριματίζω
με το φως το ματιών σου.

Μετά; θα με ρωτήσεις.