"Τι ωραία που είναι η ειρήνη! Μόνο που κανείς δε χρειάζεται πια οπλοποιούς... Ξέρω καλά τη δουλειά μου όμως. Ας υπήρχαν ειρηνικά κανόνια, και θα τα 'φτιαχνα καλύτερα απ' όλους..." Αυτά σκεφτόταν ο Ίμπυ Μπαρμπικέιν κοιτώντας το φεγγάρι. Κι εκείνο του έδωσε μια καλή ιδέα. Το μεγαλύτερο κανόνι του κόσμου, το κανόνι που θα χάριζε νέες γνώσεις σε όλη την ανθρωπότητα, θα 'ταν αυτό που θα έστελνε μια οβίδα όχι στους εχθρούς, αλλά στην επιφάνεια της ανεξερεύνητης Σελήνης. Ναι! Αυτό θα ήταν το κανόνι της ειρήνης!
Ο Ιούλιο Βερν, ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας, από τους πρωτοπόρους της μοντέρνα επιστημονικής φαντασίας, γεννήθηκε στη Νάντη, στις 8 Φεβρουαρίου του 1828. Σπούδασε δικηγόρος, αλλά τον περισσότερο χρόνο του τον αφιέρωνε στο γράψιμο. Ξεκίνησε την καριέρα του ως θεατρικός συγγραφέας, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία. Το όνομά του έγινε γνωστό το 1863, όταν κυκλοφόρησε το έργο του "Πέντε εβδομάδες στο αερόστατο". Αργότερα κυκλοφόρησαν το "Ταξίδι στο κέντρο της γης" (1864), "Από τη Γη στη Σελήνη" (1865), "20.000 λεύγες κάτω από τις θάλασσες" (1870), "Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες" (1873), "Ο Μιχαήλ Στρογκόφ" (1876) και μια πλειάδα ακόμα έργων που ονομάστηκαν συγκεντρωτικά, "Τα παράξενα ταξίδια" και έκαναν τον Βερν πασίγνωστο και κοσμαγάπητο. Με το έμφυτο δώρο της αφήγησης, το χιούμορ του, τις επιστημονικές του μηχανές (είχε προβλέψει το υποβρύχιο, το αεροπλάνο, την τηλεόραση, τα διαστημικά ταξίδια και άλλα θαυμαστά επιτεύγματα της εποχής μας) και την αγάπη του για την πρόοδο της επιστήμης, ο Βερν συνάρπασε μικρούς και μεγάλους. Στα 1872 αποσύρθηκε στην Αμιένη, όπου και πέθανε στις 24 Μαρτίου του 1905. Τα έργα του μεταφράστηκαν σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου, και, σήμερα, τόσα χρόνια μετά το θάνατό του, εξακολουθούν να διαβάζονται με την ίδια αγάπη και τον ίδιο ενθουσιασμό.
