Το ροκ & ρολ ήταν ο πολιορκητικός κριός με τον οποίο η Δύση χτυπούσε τη συλλογική ψυχή μας. Μετά όρμησαν μέσα όλα τ' άλλα: η τέχνη, η μόδα, τα βιβλία και μερικές φορές η πολιτική. Οι αρχές απαγόρευσαν αυτόματα κάθε δυτική μουσική, από τους Canned Heat μέχρι τον Τζέιμς Μπράουν. Για τους Σοβιετικούς ιδεολογικούς εμπειρογνώμονες, οι Beatles ήταν το ίδιο ανατρεπτικοί όσο μια μίνι φούστα ή ο Ναμπόκοφ. Έπρεπε να έχεις κλίση στην πολιτική (και τίποτα δεν προκαλεί τόσο άμεσα πολιτική απάθεια όσο ο κομουνισμός), καθώς και κάποια γνώση των αγγλικών και τις κατάλληλες διασυνδέσεις, για να βρεις και να διαβάσεις το 1984.
Έπρεπε να έχεις φίλους υψηλά ιστάμενους για να δεις τον Καουμπόι του Μεσονυχτίου. Το ροκ όμως μπορούσες να το ακούσεις από αρκετούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπως το Ράδιο Λουξεμβούργο ή το BBC (στις εκπομπές σε αγγλική γλώσσα που δεν είχαν παράσιτα), κι εμείς το ρουφούσαμε με μια ευχαρίστηση αδιανόητη στη Δύση. Για τους Δυτικούς ήταν μουσική για να χορεύουν, ή για να την ακούν και να παίρνουν LSD. Για μας, αν πολλαπλασιάσεις τη νεανική ζωντάνια των Beatles με τη γοητεία του απαγορευμένου καρπού, ήταν κάτι περισσότερο από μια πνοή καθαρού αέρα - ήταν τυφώνας, απελευθέρωση, η αληθινή φωνή της ελευθερίας. Παραφράζαμε το στίχο του Μαγιακόφσκι "Θα μάθαινα ρωσικά, μόνο και μόνο επειδή τα μιλούσε ο Λένιν" σε: "Θα μάθαινα αγγλικά μόνο και μόνο επειδή τα μιλούσε ο Λένον".
Ο Ντέιβιντ Γκούρεβιτς γεννήθηκε το 1951 στη Σοβιετική Ένωση, στο Καρκόφ, μία μεγάλη πόλη της Ουκρανίας. Σε ηλικία τριών ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στο Σιζράν, στις όχθες του Βόλγα, 1000 χλμ. περίπου ανατολικά της Μόσχας, όπου τελείωσε το Λύκειο. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα στο Μεταφραστικό Τμήμα του Ινστιτούτου Ξένων Γλωσσών της Μόσχας και, μετά από πολλές προσπάθειες, το 1976 έφτασε στις ΗΠΑ, στο Σεντ Λούις του Μισούρι, με ενδιάμεσους σταθμούς τη Βιέννη και τη Ρώμη. Ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη ως συγγραφέας, μεταφραστής και κριτικός λογοτεχνίας και κινηματογράφου.
Μη Διαθέσιμο
