Στο χώρο της θεωρίας της λογοτεχνίας, η αποδόμηση συχνά κατηγορείται για τον απροσπέλαστο χαρακτήρα της και τη μηχανιστική ή μηδενιστική διάστασή της, ενώ έχει προκαλέσει περισσότερες αντιδράσεις από οποιαδήποτε άλλη κριτική σχολή. Δεν παύει, ωστόσο, να θέτει σημαντικά ζητήματα σχετικά με τη σύγχρονη θεωρία και κριτική και να αποτελεί βασική πηγή ανανέωσής τους.
Ο J. Culler στο βιβλίο αυτό προσεγγίζει αρχικά την αποδόμηση μέσα από ερωτήματα που εγείρουν η ψυχαναλυτική, η φεμινιστική και η αναγνωστική κριτική. Στη συνέχεια προχωρά σε μια συστηματική ανάλυσή της, μελετώντας κείμενα του Jacques Derrida και επισημαίνοντας την επίδρασή τους στις έννοιες και τις μεθόδους τις οποίες δουλεύουν οι λογοτεχνικοί κριτικοί. Τέλος, αναφέρεται στα επιτεύγματα της αμερικανικής αποδομητικής κριτικής και ασχολείται επισταμένως με το έργο του Paul de Man.
Η "Αποδόμηση" αποτελεί ταυτόχρονα μια συνθετική προσέγγιση της σκέψης του Derrida και μια ανάλυση της προβληματικής σχέσης ανάμεσα στα φιλοσοφικά κείμενά του και στο έργο των λογοτεχνικών κριτικών.
