Στο "Απόκρυφο Βερολίνο" ο αναγνώστης γίνεται μάρτυρας ενός άλλου, παράλληλου, καλά κρυμμένου, σχεδόν αόρατου Βερολίνου, αποκωδικοποιεί το πορτρέτο μιας εποχής των άκρων, μιας εποχής που βρίσκεται στο μεταίχμιο, γκρίζας και υγρής, ταραγμένης και ηδονιστικής, αφουγκράζεται τον απόηχο της αριστοκρατίας που χάνεται και τις περιπέτειες κύκλων της αστικής τάξης και περιφερόμενων μποέμ στοιχείων με φόντο τα νυχτερινά καμπαρέ, τα σκοτεινά περάσματα, τα κανάλια με τις τοξωτές γέφυρες, τους πολυσύχναστους δρόμους, τα γεμάτα υποσχέσεις αρωματισμένα μπουντουάρ, τους επιτήδειους λιμοκοντόρους, τις ορδές των ανέργων, τους καλλιτέχνες, τα εκκολαπτόμενα ταλέντα, τους αδέξιους εραστές, τους ονειροπόλους τυχοδιώκτες. Επισκέπτεται μια ευρωπαϊκή μητρόπολη των roaring 20's, ζωντανή, φορτισμένη, σε συνεχή κίνηση και ένταση,
με ξεναγό τον Χέσελ.
Ο Franz Hessel (Φραντς Χέσελ), λογοτέχνης, δοκιμιογράφος και μεταφραστής του "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο" του Προυστ (από κοινού με τον Βάλτερ Μπένγιαμιν), συγκαταλέγεται στους σημαντικότερος γερμανούς συγγραφείς του Μεσοπολέμου. Η προσωπική του ζωή ενέπνευσε το πιο γνωστό κινηματογραφικό menage a trois όλων των εποχών, το "Ζιλ και Τζιμ" του Φρανσουά Τριφό (1962), βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του Ανρί-Πιερ Ροσέ. Γεννήθηκε στις 21 Νοεμβρίου του 1880 στο Stettin της πρωσικής δυτικής Πομερανίας από γονείς εβραϊκής καταγωγής. Πέθανε στις 6 Ιανουραίου του 1941 στο Sanary-sur-Mer της νότιας Γαλλίας, όπου είχε καταφύγει με άλλους γερμανούς και αυστριακούς συγγραφείς για να γλιτώσει από τους ναζί. Από το 1920 ως το 1938 συνεργάστηκε με τις εκδόσεις Rowohlt ως συγγραφέας, αναγνώστης χειρογράφων και μεταφραστής. Στο πλαίσιο της πολυεπίπεδης συνεργασίας του με τον κορυφαίο εκδοτικό οίκο μετέφρασε, μεταξύ άλλων, Μπαλζάκ, τα απομνημονεύματα του Καζανόβα, ενώ ανακάλυψε και προώθησε ταλέντα όπως η ποιήτρια Μάσα Καλένκο.
