Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι την αιχμή του δόρατος της λεγόμενης "παγκοσμιοποίησης" αποτελεί το ευρύτερο νομισματοπιστωτικό σύστημα το οποίο εξαπλούμενο σ' όλες τις οικονομίες της υφηλίου, προσδίδει ανταγωνιστικότητα, ευελιξία και κινητικότητα στους απανταχού υπάρχοντες χρηματοοικονομικούς πόρους οι οποίοι αναζητούν αφενός τη μέγιστη αποδοτική τοποθέτηση και αφετέρου την ελαχιστοποίηση των κινδύνων.
Η γενική αυτή κατάσταση υπήρξε το έναυσμα για την αναγκαιότητα της δημιουργίας νέων οικονομικών θεσμών και νέων χρηματοοικονομικών προϊόντων παρέχοντας τη δυνατότητα στο καπιταλιστικό σύστημα να ικανοποιήσει αλλά και ταυτόχρονα να εκμεταλευθεί στο έπακρον τους ενδόμυχους πόθους των οικονομούντων ατόμων για εύκολο και γρήγορο πλουτισμό και νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Η ραγδαία αυτή εξέλιξη στο χώρο του χρήματος και του κεφαλαίου έλαβε τεράστιες διαστάσεις στα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και την οικονομική διασύνδεση των χωρών με τη βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας.
Στο σύγγραμμα αυτό αναπτύσσονται ορισμένα θεωρητικά προβλήματα της νομισματικής θεωρίας αλλά και οι παλιές και νέες τεχνικές που απεργάζονται τα προς τούτο εντεταλμένα όργανα, για την άσκηση της νομισματικής πολιτικής την οποία επιθυμεί να εφαρμόσει η εκάστοτε κυβέρνηση.
Οι συγγραφείς θέλουν να πιστεύουν ότι παρέχουν το θεωρητικό υπόβαθρο και τα εμπειρικά στοιχεία τα απαραίτητα για την κατανόηση της "νέας τάξης πραγμάτων" που αφορούν τις σύγχρονες τραπεζικές εργασίες και πολιτικές.
[...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
