Αστερίκιος εν Ολυμπία


Συγγραφέας : Goscinny, Rene, 1926-1977 Uderzo, Albert, 1927-
Μεταφραστής : Κακριδής, Φάνης Ι., 1933-
Εικονογράφος : Goscinny, Rene, 1926-1977 Uderzo, Albert, 1927-
Εκδότης : Μαμούθ Comix
Έτος έκδοσης : 1998
ISBN : 978-960-220-266-1
Σελίδες : 48
Σχήμα : 28x21
Κατηγορίες : Κόμικς
Σειρά : Ο Αστερίξ στα Αρχαία Ελληνικά

7.21 € 5.70 €




Απροσδόκητο εγχείρημα η μετάφραση του Αστερίξ στα αρχαία Ελληνικά, αλλά θελκτικό! Οχι,όχι - μην περιοριστείτε, όταν διαβάζετε, στο να φρεσκάρετε και να επαληθεύσετε τις γνώσεις που αποκομίσατε μελετώντας κάποτε Ξενοφώντα και Πλάτωνα. Τα Αρχαία είναι φυσικά σωστά - και αν βρείτε κάποιο λάθος να μας ενημερώσετε. Οι ήρωες μας μιλούν την αττική διάλεκτο της κλασσικής εποχής, πλουτισμένη με κάποιες ομηρικές αναμνήσεις και ελάχιστες λέξεις "νεότερες" - γιατί όχι όταν πρόκειται για τους Ολυμπιακούς του 52 π.χ.; Ωστόσο το σημαντικό, και ιδιαίτερα διασκεδαστικό, είναι ότι η σεβάσμια γλώσσα του Αισχύλου και του Αριστοτέλη χρησιμοποιείται σε καθημερινές κουβέντες, λογοπαίγνια, καυχησιές, μικροκαυγάδες και πειράγματα. Παιχνίδι ανάρμοστο με την αρχαία κληρονομιά; Οχι βέβαια! Το ίδιο συμβαίνει και με τις κωμωδίες του Αριστοφάνη, που περισσότερο απο κάθε άλλο συγγραφέα πλησιάζει τη ζωντανή γλώσσα της αρχαίας αγοράς. Η μήπως νομίζετε ότι οι Αρχαίοι άλλο δεν έκαναν παρά να διερευνούν ολημερίς τα θεμέλια της πολιτικής και της φιλοσοφίας; Η απόδοση στα αρχαία ελληνικά έγινε απο τον καθηγητή πανεπιστημίου Κλασικής Φιλολογίας κ. Φάνη Κακριδή. Σχετικά με την ιστορία: Οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι όπως καλά θέμα τιμής ακόμα και για τους Ρωμαίους οι οποίοι πιστεύουν ότι: "Εάν Ολυμπίασι νικών τω κοτίνου στεφάνω στεφανωθείς, σχολήν επί παιγνίοις έξομεν και επί μέγα προαχθησόμεθα, πάντες!" Αλλά και για τους Γαλάτες που μόλις μυριστούν την πιθανότητα ξεφτίλας των Ρωμαίων τρέχουν και όποιος προλάβει, σύμφωνα δε κατά τη γνώμη τους :"Βοηθούντος του μαγικού φίλτρου ακαταβλήτους ημάς αυτούς παρέξομεν και τον κότινον αναιρησόμεθα. Εις οιωνός άριστος: βεβαία η νίκη!" Το εμπόδιο όμως είναι ότι μόνο Ρωμαίοι και Ελληνες παίρνουν μέρος στους αγώνες κάτι που κάνει τον Αστερίξ να ανακράξει μιαν και μοναδικήν στιγμήν της γαλατικής ιστορίας: "...Ρωμαίοι εσμέν !" Πάντως μην περιμένετε απο τους Γαλάτες φίλους μας να καταπιαστούν σοβαρά με το θέμα γιατί το αγαπημένο τους ελληνικό αντικείμενο φάνηκε να είναι η ταβέρνα όπου: "Εσχάτης τησδ' εν Αθήναις νυκτός άγωμεν εις κιθαρωδείον..." Αναμενόμενη αναστάτωση προκάλεσαν και στην Ολυμπία όπου οι Ελληνες διαμαρτυρήθησαν ότι "Κοιλιοδαίμονας τινάς και κραιπαλώντας αθλητάς εν τω σταδίω θεασόμεθα! " Παρ΄όλα αυτά οι Ολυμπιακή Επιτροπή τα κόλπα του μαγικού φίλτρου δεν τα επέτρεψαν κάνοντας τους Γαλάτες να μας αφήσουν άφωνους αφού εκτός απο το να ρίχνουν φάπες έχουν και μυαλό πολύ. Θα αναρρωτηθείτε βέβαια μόνο με το μυαλό γίνεται κανείς Ολυμπιονίκης;...Και βέβαια, άλλωστε "...και νικητήν αποφαίνει τον Αστερίκιον!" θα αποφασίσει η Ολυμπιακή επιτροπή. Τώρα τι το έκαναν το στεφάνι οι ένδοξοι αγωνιστές αυτό είναι μια άλλη ιστορία!...

Ο Rene Goscinny γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1926 στο Παρίσι. Είναι ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους Γάλλους συγγραφείς στον κόσμο. Μόνον από τις περιπέτειες του "Αστερίξ", που έχουν μεταφραστεί σε 107 γλώσσες και διαλέκτους, έχουν πωληθεί γύρω στα 300 εκατομμύρια άλμπουμ. Ο Rene Goscinny ήταν ένας άνθρωπος που προκαλούσε πάντα γέλιο. Με τα κείμενά του, με τα λόγια του. Πάντα κομψός, με μια ακατανίκητη δημιουργικότητα, ως χαρακτήρας ήταν ευγενής και, ταυτόχρονα, πολύ εσωστρεφής. Έκανε πολλές τρέλες στη ζωή του κι ύστερα, γύρω στα 40, έγινε ένας ολοκληρωμένος δημιουργός και, τελικά, ένας άνθρωπος που γνώρισε την ευτυχία (μαζί με τη γυναίκα και την κόρη του). Ύστερα, υπερβολικά γρήγορα, όπως τα μπαλόνια που του άρεσε να σημαδεύει στα πανηγύρια, έσκασε η καρδιά του. Πέθανε στα 51 του, στις 5 Νοεμβρίου 1977, κατά τη διάρκεια ενός συνηθισμένου "τεστ κοπώσεως". Εξασκώντας μια τέχνη σπάνια, χωρίς κακία, χωρίς χυδαιότητα, γεμάτη ελαφρότητα και ακρίβεια, o Rene Goscinny υπήρξε ένας παραγωγικότατος σεναριογράφος κόμικς ("Αστερίξ" με τον Albert Uderzo, "Ιζνογκούντ" με τον Jean Tabary, "Λούκυ Λουκ" με τον Morris), αλλά κι ένας συγγραφέας με μαγική πέννα ("Ο Μικρός Νικόλας", με εικονογράφηση του Sempe). Το 1959 υπήρξε επίσης συνιδρυτής (μαζί με τους J.M. Charlier και A. Uderzo) του περιοδικού "Pilote", από το οποίο γεννήθηκαν τα κόμικς που διαβάζουμε σήμερα. Από τη Bretecher στον Bilal, περνώντας από τους Gotlib, Cabu, Tardi, Mezieres, Druillet, Fred, Lob, Giraud, Christin, Pιtillon, Reiser... Είναι η τροχιά ενός τζέντλεμαν σεμνού, αστείου, εύθραυστου και μυστηριώδη που μας αφηγήθηκαν η Anne Goscinny, o Guy Vidal και ο Patrick Gaumer.






e-mail Facebook Twitter