"... Χμ... Γουστόζικη λέρα φαίνεται..." είπε από μέσα του ο καπετάνιος. "Αν δεχόταν και να πεθάνει θα 'ρχόταν καλούπι για τα σχέδιά μας".
- Φοβάσαι χάρο, μωρέ, τον ρωτά.
- Όσκε. Κάθε μέρα παλεύω μαζί του. Όσκε. Γνωριστήκαμε.
- Μισάς οχτρό;
- Ναίσκε.
- Αγαπάς Πατρίδα;
- Ναίσκε.
- Σκοτώνεις για την Πατρίδα;
- Ναίσκε.
- Σκοτώνεσαι για την Πατρίδα;
- Όσκε.
- Τότε δε μου κάνεις, του λέει με σιχασιά. Τράβα στη δουλειά σου.