Κανένα ποίημα δεν είναι τόσο βαθιά διαποτισμένο από το παράδοξο όσο το "De rerum natura"· και τούτο γιατί ο Λουκρήτιος έγραψε ποίηση πατώντας πάνω στον θάνατο της ποίησης - του έρωτα, του φόβου, της επιθυμίας, του μύθου, της ψευδαίσθησης, του λάθους, της παράδοσης, της θρησκείας.
Το μόνο που τον εκστασιάζει είναι το ένα και μοναδικό μυστήριο που αποκάλυψε η επικούρεια φιλοσοφία. Και τούτο το μυστήριο είναι πως δεν υπάρχει κανένα μυστήριο· μοναχά κάτι αραχνοφωλιές μες στον ανθρώπινο νου...
Το "De rerum natura" είναι το χαμένο ελληνικό έργο "Περί Φύσεως" του Επίκουρου, σε εκλαϊκευμένη, διδακτική ποιητική μορφή· συγκαταλέγεται στα αριστουργήματα της ρωμαϊκής λογοτεχνίας· είναι ο προάγγελος και μοναδικός αρχαίος πρόγονος της σύγχρονης φυσικής επιστήμης· είναι ένας ύμνος στην λαμπρότερη έκφανση της ελληνικής φιλοσοφίας· ένας ύμνος στην ελευθερία από τα δεσμά του φόβου, της θρησκείας και της δεισιδαιμονίας, από τα δεσμά των παθών και της άγνοιας· είναι ο αρχαίος καταστατικός χάρτης της ελεύθερης βούλησης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας· είναι η τίμια φωνή που έρχεται από τα βάθη των αιώνων να θερμάνει τις καρδιές εκείνων που στέκονται αλύγιστοι μπρος στον θάνατο.
Ο Τίτος Λουκρήτιος Κάρος (λατινικά Titus Lucretius Carus) γεννήθηκε περίπου στα 98-94 π.Χ. και πέθανε γύρω στα 55-53 π.Χ. Ήταν Ρωμαίος ποιητής και φιλόσοφος. Το μόνο γνωστό του έργο είναι το εκτενές φιλοσοφικό ποίημα "De Rerum Natura", ("Περί της φύσεως των πραγμάτων"), 7.415 στίχων με επικούρεια θεματολογία. Παρότι η άνθιση του λατινικού εξάμετρου συνήθως αποδίδεται στον Βιργίλιο, είναι αναμφισβήτητη η επίδραση του "De Rerum Natura" στον τελευταίο και σε άλλους, μεταγενέστερους ποιητές. Είναι επίσης σημαντικό για το ρόλο που έπαιξε στη μετάδοση των ελληνικών φιλοσοφικών ιδεών και στην εκλέπτυνση της λατινικής γλώσσας.
Μη Διαθέσιμο
