Η σύντομη, πυρετώδης και απαρέγκλιτη πορεία του Σκαλκώτα φανερώνει πως ήρθε στη ζωή μόνο και μόνο για να δώσει μορφή σ'έναν κόσμο ήχων που κουβαλούσε από τα σπλάχνα της μάνας του. Το έργο του δεν έχει κερδίσει ακόμη την αποδοχή που του αξίζει. Ίσως στις εποχές παρακμής δεν πρέπει να μετράμε την ιστορία με δεκαετίες αλλά με αιώνες.
Χ.Β.
Ο Χάρης Βρόντος γεννήθηκε το 1951 στη Βυτίνα της Αρκαδίας. Το 1963 γράφτηκε στο Ελληνικό Ωδείο Λευκάδας. Αργότερα συνέχισε σπουδές ανώτερων θεωρητικών με τον Γ. Α. Παπαϊωάννου στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα ηλεκτρονικής μουσικής με τον Γκύντερ Μπέκερ και κράτησε τη στήλη κριτικής και σχολιογραφίας της μουσικής στον "Ριζοσπάστη" (1974-76) και στα περιοδικά "Μουσική", "Το Δέντρο", "Κριτική και κείμενα". Έχει συνθέσει δύο συμφωνίες, άλλα συμφωνικά έργα, ένα "Κοντσέρτο για βιόλα, βιολοντσέλο και ορχήστρα", την τρίπρακτη όπερα "Οι δαιμονισμένοι" (λιμπρέτο Αλ. Αδαμόπουλου, πάνω στο ομώνυμο έργο του Ντοστογιέφσκι"), τη σκηνική καντάτα "Ιουλιανός ο Παραβάτης", έργα για φωνή και συμφωνική ορχήστρα, για φωνή και ορχήστρα δωματίου (σε ποίηση Πάουντ, Έλιοτ, Βαλερύ, Καβάφη και νεώτερων ποιητών όπως Λάσκαρη, Παυλοστάθη, Πατίλη, Μαυρουδή, Βλαβιανού), μουσική δωματίου, μουσική για τρία μπαλέτα, για το θέατρο, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Το 1983 κυκλοφόρησε το βιβλίο του "Diabolus in musica" και το 1997 η "Χαμηλή γη", με δοκίμια και κείμενα για τη μουσική. Το 1989, μετά από πρόσκληση της αμερικανικής κυβέρνησης, επισκέφτηκε τις ΗΠΑ για να μελετήσει τις δομές και τη μουσική ζωή της χώρας αυτής. Έχει πραγματοποιήσει προσωπικές συναυλίες, ενώ μέρος της μουσικής του κυκλοφορεί σε δίσκους. Έχει διατελέσει (από το 1982) παραγωγός εκπομπών στην Ελληνική Ραδιοφωνία.
