Αυτή είναι η ιστορία της επεισοδιακής φιλίας δυο κοριτσιών που συναντιούνται στην Αθήνα τη δεκαετία του '70. Η Άννα έρχεται από το Παρίσι, είναι η μοναχοκόρη μιας οικογένειας αυτοεξόριστων αριστερών. Η Μαρία έρχεται από την άλλη άκρη του πλανήτη, από την άλλη άκρη της πραγματικότητας: γεννήθηκε στην αποικιοκρατούμενη Αφρική. Η φιλία τους, από το δημοτικό ως τα φοιτητικά χρόνια, διακόπτεται απότομα: ένα απρόσμενο δραματικό γεγονός δίνει τέλος στις εντάσεις, στα αδιέξοδα, στις ανάγκες μιας ασφυκτικής σχέσης. Ύστερα από μερικά χρόνια συναντιούνται ξανά. Μπορεί να έχουν αλλάξει, αλλά κατά βάθος παραμένουν ίδιες. Πόσα θα καταφέρουν να αντέξουν για χάρη του παρελθόντος και της νοσταλγίας; Στο βιβλίο η προσωπική ιστορία διαπλέκεται με την πολιτική ζωή. Η Άννα - Μαρία, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, η οικουμενική κυβέρνηση υπενθυμίζουν τις βαθύτερες δομές ενός πολιτικού συστήματος που όλοι μας έχουμε υποστεί: αυτό των ανθρωπίνων σχέσεων. Το νέο μυθιστόρημα της Αμάντας Μιχαλοπούλου μιλάει για την Ελλάδα της μεταπολίτευσης, για τη "δικτατορία" της γυναικείας φιλίας, για τις σκοτεινές περιοχές της παραίτησης και της ζήλιας, για τις σχέσεις που μας καταδιώκουν.
Η Αμάντα Μιχαλοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα, τον Οκτώβριο του 1966. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στην Αθήνα και δημοσιογραφία στο Παρίσι. Αρθρογραφούσε επί χρόνια στην εφημερίδα "Καθημερινή" (1990-2008). Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία με το βραβείο διηγήματος του περιοδικού "Ρεύματα" και τη συλλογή διηγημάτων "Έξω η ζωή είναι πολύχρωμη"(1994). Το πρώτο της μυθιστόρημα, "Γιάντες", απέσπασε το Βραβείο Μυθιστορήματος του περιοδικού "Διαβάζω" (1996). Στην αμερικανική μετάφραση του βιβλίου της "Θα ήθελα" απονεμήθηκε το Βραβείο Διεθνούς Λογοτεχνίας του Αμερικανικού Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Τεχνών (2008). To "Θα ήθελα" ήταν επίσης υποψήφιο για το βραβείο Best Book in Translation του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ. Έχει γράψει έξι μυθιστορήματα, τρεις συλλογές διηγημάτων και αρκετά παιδικά βιβλία. Έργα της έχουν μεταφραστεί σε δέκα γλώσσες.
