Ένας κοινός τόπος θέλει τη γεύση, gusto στα λατινικά, το γούστο λοιπόν, να είναι το όργανο με το οποίο γνωρίζουμε την ομορφιά και απολαμβάνουμε τα ωραία πράγματα. Πίσω από αυτή τη συμφιλιωτική πρόσοψη, o Ιταλός φιλόσοφος Giorgio Agamben αντίθετα αποκαλύπτει τον κάθε άλλο παρά καθησυχαστικό χαρακτήρα ενός ρήγματος, που διχάζει αμετάκλητα το υποκείμενο. Στο σταυροδρόμι της αλήθειας και της ομορφιάς, της νόησης και της απόλαυσης, το γούστο εμφανίζεται σαν τη γνώση την οποία το υποκείμενο δεν γνωρίζει και σαν την απόλαυση την οποία δεν απολαμβάνει. Από αυτή τη νέα οπτική γωνία, αισθητική και οικονομία, homo aestheticus και homo economicus φανερώνουν τη μυστική και παράξενη συνενοχή τους. Με το "Γούστο", ο Agamben εμβαθύνει στην ιστορία της φιλοσοφίας, φτάνοντας μέχρι τις απαρχές της αισθητικής, για να ανακτήσει κριτικά τις ρίζες μιας κεντρικής έννοιας για τον δυτικό πολιτισμό. Ο Agamben είναι ο σπάνιος συγγραφέας του οποίου οι ιδέες και τα έργα έχουν ευρεία απήχηση σε πολλά πεδία, και με το "Γούστο" στρέφει την κριτική του ματιά στο πεδίο της δυτικής τέχνης και αισθητικής. Το δοκίμιο αυτό, που γράφτηκε αρχικά το 1979, ρίχνει φως σε μια βασική κατηγορία του πρόσφατου έργου του, και υπόσχεται να απασχολήσει όχι μόνο τους αναγνώστες των φιλοσοφικών και κοινωνιολογικών κειμένων του Agamben, όπως και των κειμένων λογοτεχνικής κριτικής του, αλλά και το κοινό των θεωρητικών και ιστορικών της τέχνης.
Ο Giorgio Agamben διδάσκει φιλοσοφία στο Ινστιτούτο αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου της Βενετίας. Έχει διδάξει φιλοσοφία στο παρελθόν σε πολλά πανεπιστήμια του κόσμου, συμπεριλαμβανομένου και του Διεθνούς Κολεγίου της Φιλοσοφίας στο Παρίσι. Εδώ και δεκαετίες είναι ο επιμελητής της ιταλικής έκδοσης των Aπάντων του Walter Benjamin. Ο Agamben υπήρξε μαθητής του Martin Heidegger την δεκαετία του 1960 και συνοδοιπόρος με την σκέψη, μεταξύ άλλων, των Guy Debord, Gilles Deleuze, Michel Foucault και Walter Benjamin. Έχει συγγράψει, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: "La Potenza del pensiero", Neri Pozza, Vicenza 2005· "Homo Sacer", Einaudi, Torino 1995· "Mezzi senza fine. Note sulla politica", Bollati Boringhieri, Torino 1996· Quel che resta di Auschwitz, Bollati Boringhieri, Torino 1998· Il Tempo che resta. Un commento alla Lettera ai Romani, Bollati Boringhieri, Torino 2000· "L'aperto, L'uomo e l'animale", Bollati Boringhieri, Torino 2002· "Profanazioni, Nottetempo", Roma 2005· με τον G. Deleuze το "Bartleby, la formula della creazione", Quodlibet, Macerata 1993, και πρόσφατα το "Il Regno e la Gloria. Per una genealogia teologica dell'economia e del governo", Neri Pozza, 2007.
