Ο "Διάλογος" του Διονύσιου Σολώμού είναι το πρώτο από τα δυο πεζά του ποιητή (το δεύτερο είναι "Η γυναίκα της Ζάκυθος"), είναι το στο οποίο ο εθνικός μας ποιητής αναπτύσσει το γλωσσικό του "σύμπαν". Μας υποχρεώνει σε γόνιμους προβληματισμούς για την ανάγκη βαθύτερης μελέτης της γλώσσας μας, ιδιαίτερα σήμερα, στους καιρούς της αλλοτρίωσης και της φθοράς.
"Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα". Αυτή τη φράση από το "Διάλογο" μεταφέρει στην ολοσέλιδη χαλκογραφία με το πορτρέτο του Σολωμού ο ζωγράφος - χαράκτης Γιώργης Βαρλάμος, για να μας υπενθυμίσει με τη σειρά του τη διαχρονική αξία των μηνυμάτων που μας άφησε για παρακαταθήκη ο εθνικός μας ποιητής.
Μη Διαθέσιμο
