Σε δρόμους παράλληλους ανταμωθήκαμε, μ’ ανθρώπους του χθες και του σήμερα, ανθρώπους γνωστούς μας, της καθημερινότητάς μας –κάποιοι της διπλανής μας πόρτας μπορεί να ήτανε– αλλά και ανθρώπους άγνωστους, που το ’σκασαν απ’ τις σελίδες λαϊκών αφηγημάτων. Να τοι, μαζεύτηκαν όλοι εδώ, δίπλα-δίπλα σε παράταξη, σαν σε παλιά οικογενειακή φωτογραφία.
Ο κυρ Βασίλης απ’ τη Χηλή του Πόντου, ο Ντίνος με την Αγγελική, η Λίτσα, ο Αριστείδης με την Αντιγόνη, η Ζωή, ο Ορέστης ο αρχαιολόγος, ο Τζίμης, η Μαργαρίτα που τη φωνάζουν Ρίτα, ο Γιώργης ο Μελής, ο Παναγής, η Λενιώ, η Ηλιάνα, ο Φοίβος, ο Μήτσος, ο Μάνος, ο Λεωνίδας, ο Θάνος, η Κική, ο Πέτρος, αριστερά ο έρωτας με τα φτερά του ανοιχτά, έτοιμος να πετάξει, και δεξιά η θειά Κατίνα με τον Μπισμπιρούλια, τη Βάσια και τον Λάκη.
Ένα ψηφιδωτό από ζωές παράλληλες…
Ποζάρουν…
Ποζάρουν, μέχρι το σύνθημα να δώσει ο φωτογράφος, για να ξεχυθούν και πάλι στη μνήμη μας και τα όνειρά μας, να ξαναρχίσουν τον αγώνα της ζωής τους, μέσα σε γνώριμους και παράλληλους δρόμους.
Ο Νίκος Στασινάκης γεννήθηκε στο Νησί (Μεσσήνη) του Νομού Μεσσηνίας το 1948. Τελείωσε εκεί και το Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Από το 1975 μέχρι το 2015, που η οικονομική κρίση έκλεισε τα εργοτάξια, δούλεψε συνεχώς ως ελεύθερος επαγγελματίας με ειδίκευση στη κατασκευή έργων, ως Μηχανικός εργοταξίου, Εργοταξιάρχης και Διευθυντής Εκτέλεσης Έργων.
Από το 2015, που τέλειωσαν οι πολύωρες καθημερινές επαγγελματικές του υποχρεώσεις, ξεκίνησε η πραγμάτωση και ολοκλήρωση τριών κύκλων ενδιαφερόντων του. Ο πρώτος έχει σχέση με τη συγγραφή αποτέλεσμα της οποίας είναι η έκδοση του βιβλίου "Νυχτερινές αποδράσεις", που είναι και το πρώτο του. Ο δεύτερος, με την έρευνα, καταγραφή και παρουσίαση των αστικών κατοικιών του Νησιού (Μεσσήνης) στο τέλος του 19ου και αρχές 20ού αιώνα, καθώς επίσης η παρουσίαση της ιστορικής διαδρομής, της αναστήλωσης - ανακατασκευής και της αξιοποίησης του διατηρητέου κτηρίου "Καπνομάγαζο" της Αλεξανδρούπολης, που σήμερα στεγάζεται η Δημοτική Βιβλιοθήκη. Ο τρίτος έχει σχέση με την αξιοποίηση του προσωπικό του φωτογραφικού αρχείου, που αυτήν τη στιγμή απαριθμεί πάνω από δυο χιλιάδες φωτογραφίες.
Από τα φοιτητικά του χρόνια, μέχρι σήμερα, ασχολείται συνεχώς με τα κοινά, ως ενεργός πολίτης.
