Ε λοιπόν, όχι!

Θυμάμαι. Μικρά χαμόγελα. Σχολικές αναμνήσεις. Ένα φόρεμα για μένα. Ένα τραγούδι - μια ιστορία. Αν αύριο δεν βρέξει. Και είχα τόσα να σου πω... Τα κλειδιά του κόσμου. Τα ταξίδι που δεν έγινε. Αν ήμουν... Ο δρόμος εκείνος... Μια παλιά φωτογραφία. Και ξαφνικά όλα γύρισαν ανάποδα. Οι τοίχοι των δρόμων είναι ζωντανοί. Τα παραπάνω θέματα έγιναν αφορμή να γραφούν κείμενα όμορφα και να λαμπυρίσουν στις σελίδες των Ημερολογίων μας, λογοτεχνικά πεφταστέρια. Ε λοιπόν, ΟΧΙ! Δεν θ' αφήσουμε να ξεχαστούν όλα αυτά! Τούτος ο τόμος, δεν θα είναι "ένα ακόμα ημερολόγιο". Θα φιλοξενήσει κατά κύριο λόγο μια "ανθολόγηση ευτυχισμένων ψηγμάτων λογοτεχνίας". Ρίχνοντας μια τρυφερή ματιά προς τα πίσω, θα αποτελέσει μια συλλογή επετειακή, που θα ξαναφωτίσει περασμένες συμμετοχές και που θα γλυκάνει πολλές από τις επόμενες αναγνωστικές μας ώρες...