Εγώ είμαι άνθρωπος, που είδα θλίψεις απ' τα ίδια μου τα χέρια. Κραυγάζει η σάρκα μου απ'τις πληγές και το αιώνιο αλάτι του πόνου τρίζουν τα κόκκαλά μου απ'τη λευκή τη φλόγα και τους μαύρους καπνούς κι από 'κείνο το έναστρο ολοκαύτωμα που ώς κι η στάχτη έγινε ύελος. Οδύνη το απόσταγμα των πράξεών μου.
