Ο Αντώνης είναι έτοιμος από καιρό να δεχτεί την πιθανότητα μιας αγάπης που αψηφά το χρόνο και το χώρο. Ευαίσθητος, αλαφροΐσκιωτος σχεδόν, αρνείται να αρκεστεί σε μια συμβατική ζωή και στον έρωτα δίχως πάθος, γιατί γνωρίζει πως δεν έχει ακόμα συναντήσει την αδελφή ψυχή του.
Ακόμη και πριν γνωρίσει από κοντά τη Φαίδρα, το "ξωτικό" του, ξέρει ότι η γυναίκα αυτή είναι, για καλό ή για κακό, το πεπρωμένο του...
«Ένιωσα σαν να κυλούσε μέσα στις φλέβες μου και μου τραγουδούσε, "μη σε νοιάζει, μην πονάς, είμαι κι εγώ σαν κι εσένα. Κι άμα τα λάθη σου αγαπάς, είναι σαν ν' αγαπάς εμένα!"»
Η Ελένη Περινού σπούδασε κλασική κιθάρα κι αργότερα, τελειώνοντας τα ΤΕΙ Αθηνών, ασχολήθηκε με την παιδαγωγική ως νηπιαγωγός. Παρακολούθησε σεμινάρια ψυχολογίας και διαλογισμού ενώ συνεχίζει τις σπουδές της στον κλάδο της διαιτολογίας, ερευνώντας τους ψυχολογικούς παράγοντες που επιδρούν στη διατροφή.
Εκτός από λογοτεχνία, η Ελένη Περινού έχει γράψει ποίηση, στίχους και τραγούδια. Επίσης, έχει εκδόσει τη δική της δουλειά "Περγαμηνή", όπου τραγουδά η ίδια.
