Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ήταν η πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια ενός υπόδουλου λαού στο έδαφος της σημερινής Ευρώπης να κατακτήσει την πλήρη ελευθερία και ανεξαρτησία από μια ιμπεριαλιστική δύναμη εκείνης της εποχής, την Οθωμανική αυτοκρατορία. Είχαν προηγηθεί οι δύο ένοπλες εξεγέρσεις των Σέρβων κατά τον 19ο αιώνα, οι οποίες όμως δικαιώθηκαν μερικά χρόνια αργότερα, καθότι δεν υποστηρίχτηκαν τότε από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Αντιθέτως, η ανταγωνιστική γεωπολιτική εμπλοκή Ρωσίας, Αγγλίας και Γαλλίας στον ένοπλο αγώνα των Ελλήνων υπήρξε αποφασιστικής σημασίας παράγοντας για την αίσια έκβαση της πλέον θεμελιώδους στιγμής στη νεότερη ιστορία μας. Η Ελληνική Επανάσταση, μια πολύπλευρη διαδικασία η οποία προετοιμάστηκε και αναπτύχθηκε μέσα σε ένα σύνθετο και δυναμικό υπόστρωμα, κοινωνικό, πολιτισμικό και ιδεολογικό, όχι μόνο μετεξελίχθηκε σε οικουμενικό γεγονός αλλά και αμφισβήτησε σε μεγάλο βαθμό τη συντηρητική διεθνή τάξη πραγμάτων που είχε προκύψει από το Συνέδριο της Βιέννης το 1815. Σε τούτη τη συναρπαστική μελέτη, ο Ντούσαν Σπασόγιεβιτς, ένας από τους σημαντικότερους φιλέλληνες του καιρού μας, αναδέχεται τον ρόλο του αξιόπιστου εκείνου παρατηρητή ο οποίος, προερχόμενος από μια «σύνοικη» και αδελφική χώρα, στήνει μπροστά στα μάτια μας έναν χρήσιμο καθρέφτη μέσα στον οποίο μπορούμε να κοιτάξουμε, δύο αιώνες μετά, την ιστορική μας κληρονομιά. Ο Σπασόγιεβιτς καταδύεται στο παρελθόν με ακρίβεια, πάθος και αφηγηματική ευχέρεια ενώ, παράλληλα, αποκαλύπτει σε κάθε σελίδα τον κεντρικό πυρήνα του εγχειρήματός του, να κατανοήσει, όσο πιο συνολικά και δίκαια γίνεται, τον εθνικό χαρακτήρα και τη συλλογική ταυτότητα των σύγχρονων Ελλήνων.
