Χάρτινος νιώθω τώρα κι εγώ, μακριά απ' όλα κι απ' όλους. Τους συντρόφους, την αμμουδιά και τη θάλασσα. Η θάλασσα είναι πια σαν ζητούμενο. Μια θάλασσα που μου αντιστέκεται και φυλάει τα κλειδιά των ανθρώπων που χάθηκαν στο βυθό. Ναι, μου αντιστέκεται με ατέρμονες μεταμορφώσεις. Την κοιτάζω πίσω απ' τα μεγάλα παράθυρα να φεύγει. Κι εγώ μένω εδώ, με τα λόγια της συγχωρεμένης γιαγιάς μου να μου τρυπούν τα μηλίγγια. Η λογική είναι οδηγός, παιδί μου, φύλακας πιστός, πυξίδα και ναυαγοσώστης. Τώρα μάλιστα. Τότε που έπρεπε, ούτε σαν φύλακας λειτούργησε ούτε σαν ναυαγοσώστης. Τώρα νιώθω σαν να 'μαι όλος από αμμοθάλασσες. Οι απειράριθμοι κόκκοι μου δείχνουν ολόιδιοι και κανείς τους δεν είναι ίδιος με κανέναν άλλον. Οι μνήμες μου αντιστέκονται, αγωνίζομαι να τις ελέγξω και να τις γνωρίσω. Οι εξηγήσεις που έχουν μαζευτεί στο κεφάλι μου συσκοτίζουν το νόημα των πραγμάτων. Το μυαλό μου φουσκωμένο από εικόνες, που τρέχουν να ορθωθούν μπροστά από την ουσία.
Γεννήθηκε στην Αλίαρτο Βοιωτίας στις 11 Ιανουαρίου 1960. Τελείωσε το Λύκειο στο Δίστομο Βιοωτίας. Φοίτησε στην Ανώτερη Σχολή Εμπορικού Ναυτικού στις Οινούσσες (ΑΔΣΕΝ) Πλοιάρχων. Μετά το πέρας των σπουδών του ακολούθησε ιεραρχικά τις βαθμίδες του αξιωματικού καταστρώματος. Φοίτησε στο L.C.C. του Λονδίνου Γλώσσα και Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία ενώ πήρε και μαθήματα Ναυτιλιακών.
Συνεχίζει να ταξιδεύει σήμερα με το βαθμό του Πλοιάρχου Β' τάξης και συγχρόνως παίρνει μαθήματα για την απόκτηση του διπλώματος του Α' Πλοιάρχου.
Γράφει πεζά και ποιήματα από τη γυμνασιακή περίοδο ενώ αρθρογραφεί κατά καιρούς σε εφημερίδες και περιοδικά.
Έχει τιμηθεί το 1992 με το Α΄ Βραβείο «Ν. Καββαδία» για το έργο του Απορία Εν Πλω..., το 1998 με το Β' Βραβείο Ποίησης και το 2000 με το Α΄ Βραβείο Ποίησης και Πεζογραφίας.
