Στην παρούσα μελέτη εξετάζονται 42 σωζόμενα, αποσπασματικά σωζόμενα και χαμένα έργα του Ευριπίδη. Στο πρώτο μέρος της, το οποίο έπεται μιας εισαγωγικής ενότητας, εξετάζεται ο τρόπος απεικόνισης σκηνών από τα έργα του μεγάλου τραγικού στην τέχνη (αγγειογραφία, γλυπτική, ανάγλυφα, μικροτεχνία, μεγάλη ζωγραφική, σαρκοφάγους) και επισημαίνονται ομοιότητες και διαφορές μεταξύ παραστάσεων-κειμένου. Στο δεύτερο μέρος τη μελέτη συμπληρώνουν τα συμπεράσματα, τα οποία διαιρούνται σε τέσσερις ενότητες σχετιζόμενες με τα εικονογραφικά στοιχεία που δανείσθηκε η τέχνη από τα έργα του Ευριπίδη, τα εικονογραφικά στοιχεία που δανείσθηκε η τέχνη από τον χώρο του θεάτρου, τη σύγκριση του τρόπου πραγμάτευσης των μύθων από τον Ευριπίδη με προγενέστερες και μεταγενέστερες φιλολογικές πηγές και τη συμβολή της τέχνης στην αποκατάσταση της υπόθεσης των αποσπασματικά σωζόμενων έργων του μεγάλου τραγικού. Τα παρατιθέμενα έργα τέχνης χρονολογούνται από την εποχή διδασκαλίας των ευριπίδειων δραμάτων μέχρι τον 6ο μ.Χ. αιώνα.
Η Ευαγγελία Κ. Μιμίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μία γραφική περιοχή του νομού Φθιώτιδος, την Αμφίκλεια. Σπούδασε Αρχαιολογία στο τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου πραγματοποίησε και τις μεταπτυχιακές της σπουδές στον τομέα της Κλασσικής Αρχαιολογίας. Από το 2009 διδάσκει ως ΠΔ 407/1980 στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Καλαμάτα) και από το 2011 εργάζεται ως αρχαιολόγος στην Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης.
