Από μικρό παιδί έκανε μιαν ευχή, πάντα την ίδια. Τις άλλες δύο δεν τις είχε σπαταλήσει. Η επίκλησή της ήταν γι' αυτόν όμοια με προσευχή· μια προσευχή που την επαναλάμβανε τα βράδια κάτω από τον έναστρο ουρανό, απολαμβάνοντας την αστρική σκόνη της αγάπης όλων των συμμάχων του, αυτών που ήταν κοντά του, αλλά και αυτών που τον προστάτευαν από μακριά. Πατρίδα του πλέον ήταν οι μνήμες του και τόπος του η γενιά των απογόνων του.
Ο Χρήστος Αναστασόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1966. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τις οποίες και διέκοψε για να σπουδάσει κουκλοθέατρο και παντομίμα στο Μπόχουμ και στη Στουτγάρδη της Γερμανίας. Πέρασε αρκετά χρόνια από την ζωή του στην Πάτρα.
Ως ηθοποιός συμμετείχε στα ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας και Βόλου. Ίδρυσε "Το θέατρο κούκλας και μιμικής "Φάτσες"", με το οποίο έδωσε πολυάριθμες παραστάσεις για μικρούς και μεγάλους σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και της Γερμανίας. Τα τελευταία χρόνια ζει με την οικογένειά του μόνιμα στο Βερολίνο. Συνεχίζει να εργάζεται ως ηθοποιός στην "Κωμική Όπερα" του Βερολίνου, κάνοντας παράλληλα παραστάσεις ταχυδακτυλουργικής για παιδιά. Συνεργάζεται με τον θίασο "Das letzte Kleinod", με έδρα το Μπρεμενχάφεν. Είναι, επίσης, μέλος της κωμικής παράστασης του θιάσου "Showwaiters", με έδρα την Δανία, με τον οποίο ταξιδεύει ανά την Ευρώπη, κάνοντας παραστάσεις για μεγάλους. Το 1990 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Κουκλοθεατρικά και όχι μόνο" από τις εκδόσεις Ηράκλειτος και το 1991 "Για μια νέα θεώρηση στο Κουκλοθέτρο" από τις Αχαϊκές Εκδόσεις. Το "Εφτά μικροί θάνατοι, εφτά μικροί άθλοι" είναι το πρώτο του μυθιστόρημα.
