Ο Πάολο Καστελίνι αισθανόταν πως η ώρα της εκδίκησης είχε επιτέλους φτάσει. Η γυναίκα που τον είχε καταστράψει, η Κάρλα Περούτσι, βρισκόταν κοντά του. Κι ο δρόμος για να την πλησιάσει υπήρχε. Ήταν ο εκδότης του, ο Αντόνιο Τζουλιάνι, ένα χρεοκοπημένος πλέιμποϊ, πρώην πιλότος της Φόρμουλα 1. Η Κάρλα τον είχε ερωτευτεί, τον είχε παντρευτεί και τον είχε κάνει διευθυντή στην αστυνομική σειρά του εκδοτικού της οίκου. Ο Πάολο, που έβγαινε από μια περίοδο μελαγχολίας χάρη στο πάθος της συγγραφής, είχε έτοιμο το μυθιστόρημα του. Η μοίρα έπαιξε το παιχνίδι της και μια εύθραυστη φιλία, στηριγμένη στο αλκοόλ, δεν άργησε να γεννηθεί ανάμεσα στους δύο άντρες. Ήταν απλώς θέμα χρόνου πότε θα συλλάμβανε το σχέδιο της ζωής του. Και εκείνο του παρουσιάστηκε καθώς έγραφε το δεύτερο βιβλίο του. Θα έπαιρνε εκδίκηση μια και καλή από την Κάρλα, θα της έκλεβε τη διάσημη όσο και πανάκριβη συλλογή κίτρινων διαμαντιών του πατέρα της, και ο άντρας της, ο Αντόνιο, θα τον βοηθούσε άθελά του. Αρκεί να δεχόταν να τον απαγάγει στα ψέματα. Άλλωστε αυτό ήταν το θέμα και ο τίτλος του βιβλίου του: "Η απαγωγή του εκδότη".
Ο Δημήτρης Μαμαλούκας γεννήθηκε το 1968 στην Αθήνα, όπου και κατοικεί. Είναι πτυχιούχος φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Lecce, Ιταλία. Το 1999 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Απόπειρα" το μυθιστόρημά του "Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα". Το βιβλίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τίτλο "Όσο υπάρχει αλκοόλ...". Τα επόμενα βιβλία του είναι: "Ο μεγάλος θάνατος του Βοτανικού", Καστανιώτης, 2003, "Η απαγωγή του εκδότη", Καστανιώτης, 2005, "Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα", Καστανιώτης, 2007 -που ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών Ε.KE.BI. 2007, "Η μοναξιά της ασφάλτου", Λιβάνης, 2008, και "Κοπέλα που σε λένε Φίνι", Λιβάνης, 2009. Συμμετείχε στις ανθολογίες διηγημάτων "Ελληνικά εγκλήματα", "Υπόγειες ιστορίες", "Το τελευταίο ταξίδι" - έντεκα νουάρ ιστορίες κ.ά. Ασχολείται με τη μετάφραση και γράφει κριτική λογοτεχνίας στην "Κυριακάτικη Αυγή" και στο περιοδικό "Διαβάζω".
Μη Διαθέσιμο
