Η ιστορική διερεύνηση των λόγων περί λογοτεχνίας που αναπτύσσονται στη διάρκεια της κρίσιμης δεκαετίας του 1930 φωτίζει μια σειρά από κεντρικά ζητήματα, όπως:
- η σπασμωδική σχέση της λογοτεχνίας με το (υπαρκτό και δυνάμει) αναγνωστικό κοινό·
- η συγκρότηση της λογοτεχνίας σε γνωστικό αντικείμενο και οι όροι της ένταξης της στη μέση και στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση·
- οι αισθητικές αναζητήσεις και οι ιδεολογικές αντιπαραθέσεις που αποτυπώνονται στα λογοτεχνικά περιοδικά του μεσοπολέμου·
- η αμήχανη προσοικείωση των αισθητικών αρχών του μοντέρνου·
- ο λόγος περί ελληνικότητας ως στρατηγική για τη νομιμοποίηση της νεωτερικής λογοτεχνίας και τη διασφάλιση της ηγεμονίας των εκφραστών της·
- η σύνθετη δυναμική που επέτρεψε τη συμπόρευση της φιλελεύθερης λογοτεχνικής διανόησης με το δικτατορικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου.
