Τα τέσσερα διηγήματα που αποτελούν τούτη τη συλλογή είναι αυτοαναφορικά, ασχολούνται, δηλαδή, με το μεγαλείο και τις πικρίες της λογοτεχνικής γραφής, εμπλέκοντας, σε κάποια από αυτά, με τρόπο εμφανή ή συγκεκαλυμμένο, τον ίδιο τον συγγραφέα· είναι όμως, ταυτόχρονα, κατά τρόπο ανησυχητικό, φαύλοι κύκλοι: περιγράφουν καταστάσεις κατά τις οποίες η επίλυση ενός προβλήματος οδηγεί στη δημιουργία άλλου το οποίο με τη σειρά του μας οδηγεί, φευ, πάλι στο αρχικό. Ο αναγνώστης αισθάνεται (απειλητικά;) την αδυναμία των "ηρώων" να εξελιχθούν. Όλα έχουν (ξανα)γίνει, όλα μοιάζουν μάταια, όλα είναι αδιάκοπη επιστροφή σε μια αρχή που είναι... τέλος.
Μη Διαθέσιμο
