Ο Ρόμπερτ Φόρεστερ δεν έμοιαζε άνθρωπος που θα κινούσε υποψίες. Η πρώην γυναίκα του είχε πει στην αστυνομία ότι ήταν αλλοπρόσαλλος, ότι είχε βίαιες τάσεις και μάλιστα ότι την είχε πυροβολήσει. Ίσως να ήταν ψυχοπαθής δολοφόνος.
"Η κλασική εφιαλτική κατάσταση, το να κατηγορείσαι για ένα έγκλημα που δεν διέπραξες, χωρίς να μπορείς όμως να αποδείξεις την αθωότητά σου, αυτή είναι η υπόθεση της "Κραυγής της κουκουβάγιας"... Είναι Κάφκα με εκδίκηση... τυραννικό".
- Spectator
"Πιστεύω ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια βγήκαν πέντε ή έξι πολύ καλά μυθιστορήματα από τα οποία δικαιούμαστε να έχουμε προσδοκίες. Δύο από αυτά είναι Η κραυγή της κουκουβάγιας της Πατρίσια Χάισμιθ και η "Λολίτα" του Ναμπόκοφ".
- Brigid Brothy, New York Times Book Review, 1967
"Το να αποκαλέσουμε την Πατρίσια Χάισμιθ συγγραφέα ιστοριών θρίλλερ ίσως να είναι σωστό, αλλά όχι ολότελα: τα βιβλία της διαθέτουν χαρακτηριστικό ύφος, ψυχολογικό βάθος, υπνωτιστική αφήγηση".
- Geoffey Smith, Sunday Times
Η Πατρίτσια Χάισμιθ γεννήθηκε στο Φορτ Γουόρθ του Τέξας το 1921 και μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη. Αποφάσισε να γίνει συγγραφέας στα δεκάξι της, εποχή που εξέδιδε το περιοδικό του γυμνασίου της. Το πρώτο της μυθιστόρημα, "Ξένοι στο Τρένο", έγινε ταινία από τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, σε σενάριο του Ραίημοντ Τσάντλερ το 1950. Κεντρική της δουλειά, η πενταλογία με ήρωα τον Ρίπλεϋ, ένα από τα βιβλία της οποίας γυρίστηκε ταινία από τον Βιμ Βέντερς το 1977, με πρωταγωνιστή τον Μπρούνο Γκαντς. Το τρίτο, "Ο Ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϋ", πήρε το βραβείο Έντγκαρ Άλαν Πόε των Αμερικανών Συγγραφέων Μυστηρίου. Άλλα της έργα: "Βαθιά νερά", "Η κραυγή της κουκουβάγιας", "Το ημερολόγιο της Ήντιθ", "Μικρές ιστορίες μισογυνισμού κ.ά. Η Χάισμιθ, που υπήρξε φίλη με τον Τρούμαν Καπότε, τον Έρικ Άμπλερ κ.ά. έχει τιμηθεί με τα σπουδαιότερα βραβεία αστυνομικής λογοτεχνίας. Πέθανε το 1995 αποτραβηγμένη στην Ελβετία.
