Η μυθιστορηματική ζωή της κυρίας Μέλπως κρύβει μυστικά. Εκπλήξεις, ανατροπές, χρήμα, έρωτα, πάθος, εκδίκηση, θάνατο, πολλά, πάρα πολλά ερωτηματικά. Και η όμορφη, ώριμη γυναίκα θα αποδειχθεί ότι δεν ήταν τελικά αυτή που φαινόταν...
Μια εξηντάχρονη, όμορφη, κομψή και γλυκομίλητη γυναίκα φτάνει "από το πουθενά" σ' ένα παραθαλάσσιο χωριό της Κορινθίας, εγκαθίσταται, γνωρίζεται με τους κατοίκους, κάνει φιλίες, γίνεται αγαπητή σε όλους, ενσωματώνεται, ώσπου ένα πρωί συλλαμβάνεται αιφνιδιαστικά από αστυνομικούς, ένστολους και μυστικούς, ενώ πίνει τον καφέ της κοντά στη θάλασσα. Η σύλληψή της αναστατώνει το χωριό. Όλοι αρχίζουν τις προσπάθειες να μάθουν τι ακριβώς συμβαίνει. Τι τελικά ήταν, αλλά και ποια ήταν αυτή η όμορφη και καλοστεκούμενη γυναίκα; Τι είχε κάνει; Γιατί τη συνέλαβαν έτσι αιφνιδιαστικά; Ποιο ήταν το παρελθόν της; Ποια τα μυστικά της; Ποιες "σκιές" την κυνηγούσαν; Στην πορεία, αποκαλύπτεται μια επεισοδιακή διαδρομή από την Αλεξάνδρεια στην Κωνσταντινούπολη, στην Αυστραλία, με επιστροφή στην Τουρκία και μετά στο "καταφύγιο", την Ελλάδα, μια πορεία που σημαδεύεται από εντυπωσιακά γεγονότα. Μια σειρά από δραματικές ιστορίες, πάντα με την ίδια πρωταγωνίστρια.
Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Τελείωσε το λύκειο στην Αμερική και τη Φιλοσοφική Σχολή στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, εργάστηκε ως ξεναγός, μεταφραστής, καθηγητής Αγγλικών και μουσικός στα ελληνικά ροκ συγκροτήματα των δεκαετιών '60 και '70. Είναι γιος των ηθοποιών Λάμπρου Κωνσταντάρα και Γιούλης Γεωργοπούλου, έχει σύζυγό του τη Βίκυ, κόρη του την Παυλίνα και γιο του τον Λάμπρο. Ασκεί το επάγγελμα του δημοσιογράφου από το 1969 σε εφημερίδες, περιοδικά, στο ραδιόφωνο, στο διαδίκτυο και στην τηλεόραση. Έγραψε την "Ιστορία της Φόρμουλα 1", το πρώτο του βιβλίο, το 1970, μαζί με τον Παύλο Αλέπη, για τις εκδόσεις "Κάκτος". Ξανάγραψε βιβλίο είκοσι εφτά χρόνια αργότερα. Έχει γράψει κινηματογραφική και θεατρική μουσική, τραγούδια, θεατρικά έργα, κινηματογραφικά και τηλεοπτικά σενάρια, ποιήματα, παραμύθια. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Ιπεκτσί το 1993 για τη δουλειά του στην τηλεόραση. Ασχολήθηκε ενεργά με το όραμα της ανάληψης και διοργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, τόσο στη χαμένη προσπάθεια του 1989-90 για τη Χρυσή Ολυμπιάδα όσο και το 1996-97 για το Αθήνα 2004. Τον Οκτώβριο του 2002 εκλέχθηκε πρώτος σε σειρά ψήφων νομαρχιακός σύμβουλος Αθηνών και στη συνέχεια βουλευτής Α΄ Αθηνών.
