Η μηχανή του χρόνου
Ο Χρονοταξιδιώτης, ένας επιστήµονας της βικτωριανής εποχής, ταξιδεύει στο έτος 802.701 µ.Χ. όπου τα πάντα στον κόσµο έχουν αλλάξει. Όλος ο αγώνας, ο πόνος και τα πάθη της ανθρωπότητας µοιάζουν να έχουν αντικατασταθεί από µία ουτοπία οµορφιάς, ευδαιµονίας και ειρήνης, µε τους απογόνους του ανθρώπου να ζουν σε πλήρη αρµονία µεταξύ τους. Ο Χρονοταξιδιώτης αποφασίζει να µελετήσει αυτά τα θαυµαστά πλάσµατα και να ανακαλύψει το µυστικό τους, πριν επιστρέψει στην εποχή του - ώσπου ξαφνικά η χρονοµηχανή του, η µόνη του οδός διαφυγής, εξαφανίζεται.
Ταξίδι στο κέντρο της Γης
Ο Γερμανός καθηγητής Ότο Λίντενμπροκ, μαζί με τον ανιψιό του Άξελ και τον οδηγό τους Χανς κατεβαίνουν στον κρατήρα του ισλανδικού ηφαιστείου Σνέφελς, μετρούν αμέτρητες περιπέτειες σε έναν μυστηριώδη κόσμο, που κατοικείται από προϊστορικές μορφές ζωής και παράξενα πλάσματα, και τελικά ξαναβρίσκουν τον δρόμο προς την επιφάνεια της Γης μέσα από τον κρατήρα του ιταλικού ηφαιστείου Στρόμπολι.
Ο Χέμπερτ Τζώρτζ Γουέλς, μυθιστοριογράφος και κοινωνιολόγος, γεννήθηκε στο Μπρόμλυ του Κέντ το 1866. Τελείωσε το σχολείο στο Μίντχερστ, έκανε ένα διάστημα παραγιός σε ταπετσέρη κι έπειτα σε κάποιο φαρμακείο, κέρδισε μια υποτροφία για το Βασιλικό Κολέγιο Θετικών Επιστημών, κι αργότερα δίδαξε σε κολέγιο του Καίημπριτζ. Πέθανε το 1946. Το πρώτο πετυχημένο βιβλίο του ήταν "Η μηχανή που ταξιδεύει μέσα στο χρόνο" (1895). Δύο χρόνια αργότερα, ακολούθησε "Ο αόρατος άνθρωπος". Πάθος της ζωής του Γουέλς και κίνητρο για τη δημιουργική γραφή του ήταν "να δημιουργεί ουτοπίες". Στην τελευταία φάση ο Γουέλς ξαναγύρισε στα κοινωνικοπολιτικά βιβλία, με το "΄Ενα ιστορικό σχεδιάγραμμα" και το "Σχήμα των πραγμάτων που θα 'ρθουν". Η "Αυτοβιογραφία" του δημοσιεύτηκε το 1934.
