"Θέλω να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα. Κάθε απόπειρα για σκέψη γίνεται αφόρητη. Σκέφτομαι να πέσω από το παράθυρο του σπιτιού μου. Αντί για αυτό κάνω καφέ και καπνίζω πολλά τσιγάρα. Με πιάνει πονοκέφαλος. Εγώ να συνομιλώ με τον εαυτό μου δέκα χρόνια. Χωρίς κανέναν ακροατή. Παρατήρησα ότι η άρθρωσή μου όταν πάω να μιλήσω παρουσιάζει ρωγμές. Ξεχνάω τι θέλω να πω και βυθίζομαι μπροστά σε όλους σε πολύωρη σιωπή. Δεν είμαι σε θέση να καταλάβω ποια γλώσσα μιλάει εσωτερικά το μυαλό μου. Αφήστε με γρήγορα να φύγω γιατί αν μείνω ζωντανός ενδέχεται να σας κλέψω τίποτα! Όλα ξεκίνησαν σα λάθος. Σαν αστείο. Σαν κακόγουστη φάρσα. Μια μέρα του Σεπτέμβρη του 1998 έφυγα στην Αθήνα για να σπουδάσω. Μόνο που το μυαλό μου τη μέρα εκείνη ακινητοποιήθηκε και άρχισε να ξαναλειτουργεί δέκα χρόνια αργότερα. Ψύχωση ή αλλιώς ο τέλειος τρόπος ακινητοποίησης του χρόνου."
Ο Μενέλαος Δαρδανόπουλος γεννήθηκε στη Μυτιλήνη στις 18 Ιουλίου του 1980 όπου και έζησε τα 18 πρώτα χρόνια. Το 1998 πέτυχε μέσω πανελληνίων εξετάσεων στο τμήμα πολιτικής επιστήμης και δημόσιας διοίκησης της Νομικής Αθηνών. Από το 1998 μέχρι και το 2008 νόσησε από τις ψυχικές παθήσεις της αποκαλούμενης ψυχωτικής συνδρομής και μανιοκατάθλιψης. Τελικά ξεκίνησε τις σπουδές του αργοπορημένα και κατόρθωσε να λάβει το πτυχίο του περί το 2010. "Η νύχτα των λόρδων" είναι το πρώτο του βιβλίο.
