Πόσο απέχει η ζωή και οι πρακτικές των ανέργων, αλλά και οι πραγματικές αρχές παραγωγής τους από την εικόνα που διαμορφώνουν γι' αυτούς, τόσο εκείνοι που καθορίζουν την εθνική πολιτική για την αντιμετώπιση της ανεργίας ή που αναλαμβάνουν την υλοποίηση αυτών των Εθνικών Σχεδίων Δράσης για Απασχόληση, όσο και εκείνοι που αναλύουν, ασκώντας κυρίως κριτική για την "ορθολογικότητα" των πολιτικών αυτών; Η απάντηση που επιχειρεί να δώσει η παρούσα εργασία είναι κρίσιμη, καθώς την τελευταία δεκαπενταετία οι πολιτικές απασχόλησης αλλάζουν όλο και περισσότερο τόσο τη μορφή όσο και τους σκοπούς τους, ορίζοντας τις αρχές που καθορίζουν τη νομιμοποίηση της έλλειψης εργασίας και της συνθήκης ύπαρξης χωρίς εργασία.
Βασισμένη σ' ένα εμπειρικό υλικό που απορρέει τόσο από στατιστικές όσο και από ποιοτικές προσεγγίσεις, η παρούσα κοινωνιολογική ανάλυση των παραγόντων και μορφών εμπειρίας, συνείδησης και διαχείρισης της ανεργίας επιχειρεί να δημιουργήσει ρήξη με τη δογματική τάση των θεωρητικών κατασκευών και των πολιτικών εφαρμογών τους και να αποκαλύψει την όψη παρωδίας που προσλαμβάνουν οι εορταστικές πράξεις λατρείας των διαφόρων σχεδίων δράσης για την αντιμετώπιση της ανεργίας όταν έρχονται με την ίδια την πραγματικότητα των ανέργων.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Απόφοιτος της κοινωνιολογικής σχολής του Πανεπιστημίου Κοινωνικών Eπιστημών του Στρασβούργου. Διδάκτορας του ίδιου Πανεπιστημίου. Απόφοιτος του Ινστιτούτου Πολεμολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Υπήρξε ερευνητής του Κέντρου Ερευνών για την παρέκκλιση και την εγκληματικότητα του Πανεπιστημίου Ανθρωπιστικών επιστημών της Μπεζανσόν (1987-1988), ερευνητής του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών και του Ελληνικού Κέντρου Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου, επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου Ευρωπαϊκής Κοινωνιολογίας της Ecole des Hautes Etudes του Παρισιού και του College de France, υπό τη διεύθυνση του Pierre Bourdieu, του Κέντρου Ερευνών στις Κοινωνικές Επιστήμες του Πανεπιστημίου των Κοινωνικών Επιστημών του Στρασβούργου και του Κέντρου Κοινωνιολογίας του Δικαίου και της Δικαιοσύνης του Ελεύθερου Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, στο πλαίσιο των οποίων συμμετείχε σε διεθνή ερευνητικά προγράμματα και συνέδρια. Σήμερα είναι επίκουρος καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, μέλος του ευρωπαϊκού Δικτύου: "Ή αστική εγκληματικότητα και η θεσμική της διαχείριση", γενικός διευθυντής του Κέντρου Ερευνών για τα Θέματα Ισότητας, και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Επιστημονικού Ομίλου "Λόγοι Δράσης". Έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκεντρώνονται στην κοινωνιολογία της παρέκκλισης, την κοινωνιολογία της εκπαίδευσης και της κουλτούρας και την κοινωνιολογία της γνώσης. Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών "Actes de la Recherche en Sciences Sociales", "Regards Sociologiques" του Πανεπιστημίου Κοινωνικών Επιστημών του Στρασβούργου και της Ευρωπαϊκής Επιθεώρησης του Βιβλίου ("Liber"). Διευθύνει τις σειρές "Λόγοι Δράσης" και "Μεταστροφές" των εκδόσεων Πατάκη, έχει μεταφράσει και έχει επιμεληθεί την έκδοση βιβλίων από τα γαλλικά.
