Η Παναγία των Παρισίων


Συγγραφέας : Hugo, Victor, 1802-1885
Εκδότης : Μαλλιαρης
Έτος έκδοσης : 2017
ISBN : 978-960-457-862-7
Σελίδες : 709
Σχήμα : 14x20
Κατηγορίες : Γαλλική πεζογραφία - Μυθιστόρημα

19.08 € 13.36 €




Στην εποχή του, το έργο σημείωσε αμέσως θριαμβευτική επιτυχία, χαρακτηριστική και για την πλατύτερη επίδρασή του. Ο μεγάλος ιστορικός Μισελέ στην ιστορία του για τον μεσαίωνα (1883) αρνιέται να συναγωνιστεί τον αρχηγό των ρομαντικών. Σχετικά με την Παναγία των Παρισίων σημειώνει: "Κάποιος σφράγισε αυτό το μνημείο με το αληθινά λεονταρίσιο πέλμα του και κανείς πια δεν τολμάει να τ' αγγίξει."

Ο Βίκτωρ Ουγκώ πέτυχε και τον γενικότερο σκοπό του: έγινε πια κανόνας, έθιμο βαθιά ριζωμένο, ο σεβασμός των ανθρώπων για τα μνημεία και τους καλλιτεχνικούς θησαυρούς και οργανώθηκε η αποτελεσματική προστασία τους.

Σ' όλον τον κόσμο έχουν γίνει θεατρικές διασκυές και προπαντός κινηματογραφικές, βασισμένες σε αυτό το έργο του Ουγκω. Πράγμα φυσικό, αφού το μεγάλο κοινό ακόμα και στον 21ο αιώνα ανανεώνει από γενιά σε γενιά το ενδιαφέρον του για την "Παναγία των Παρισίων", έργο αληθινά λαϊκό, με την καλύτερη όμως σημασία του όρου.


Ο Βίκτωρ Ουγκώ (γαλλικά: Victor Marie Vicomte Hugo) (26 Φεβρουαρίου 1802 - 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του "Lettre a une femme" (Γράμμα σε μία γυναίκα): "Je ne sais plus mon nom, je m'appelle Patrie!" (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ως ο μεγαλύτερος Γάλλος συγγραφέας του άμεσου μετεπαναστατικού περιβάλλοντος, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.






e-mail Facebook Twitter