Η ποινική μεταχείρισις του κατώτερου κλήρου κατά το ορθόδοξον κανονικόν δίκαιον

Η παρούσα εργασία Master, εκπονηθείσα εις το πλαίσιον του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τομέως του Κανονικού Δικαίου του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ασχολείται με το θέμα της ποινικής μεταχειρίσεως του Κατωτέρου Ιερού Κλήρου κατά το Ορθόδοξο Κανονικό Δίκαιο. Θα ήθελα να τονίσω ότι η επιλογή του θέματος της εργασίας είναι αφ' ενός μεν ικανοποίησις παλαιάς εσωτερικής επιθυμίας, ίνα ασχοληθώ εν καιρώ με θέμα αφορών εις τον κατώτερον ιερόν Κλήρον και εις την ποινικήν μεταχείρισιν αυτού, εξ απόψεως κανονικής, αφ' ετέρου δε αποτέλεσμα πολυμόχθου εργασίας, ερεύνης και μελέτης. Η εποχή μας δύναται να χαρακτηρισθή ως ιδιαιτέρως απαιτητική και αντιεκκλησιαστική-αντικληρική. Δι' αυτούς τους λόγους οι Κληρικοί (ανωτέρας και κατωτέρας βαθμίδος) πρέπει όχι μόνον να αποτελούν πρότυπα χριστιανών και Κληρικών, αλλά και να αποφεύγουν να πράττουν όλα όσα αναφέρονται εις την συνέχειαν της παρούσης εργασίας παραπτώματα, τα αναφερόμενα εις τους Ιερούς Κανόνας και δι' εκκλησιαστικών ποινών αντιμετωπιζόμενα, ώστε να αποφεύγηται ο σκανδαλισμός του λοιπού Σώματος της Εκκλησίας του Χριστού. Βάσιν ερεύνης και μελέτης απετέλεσαν οι συνολικώς επτακόσιοι εβδομήκοντα (770) Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας μας, ήτοι: α. Των Αγίων και Πανσέπτων Αποστόλων (85) β. Των επτά (7) Οικουμενικών Συνόδων (190) γ. Των ένδεκα (11) Τοπικών Συνόδων (323) και δ. Των κατά μόνας Αγίων Πατέρων (172). Μνεία ασφαλώς θα γίνη και εις αναφοράς των Κανονολόγων, συγχρόνων και παλαιοτέρων επί του θέματος, καθώς επίσης και θα αναπτυχθούν και νομικές προεκτάσεις επ' αυτού, εις ειδικόν Κεφάλαιον.