Διαπιστώνοντας πως η ποίηση του "μάστορα των στιγμών" δίκαια έχει πάρει τη θέση που της αξίζει, τόσο στη συνείδηση των αναγνωστών όσο και ανάμεσα στα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, καταθέτω τη δική μου μελέτη όχι ως μια οριστική αντιμετώπιση του ζητήματος της μοντικής προσωποποίησης αλλά ως μία από τις ποικίλες προσεγγίσεις τον θέματος που θα μπορούσαν να γίνουν. Άλλωστε, τα ερωτήματα που τίθενται προς διερεύνηση σε μελλοντικές μελέτες είναι εδώ πολύ περισσότερα από τις απαντήσεις που δίνονται.
Η ποίηση του Μόντη με γοήτευε από τα εφηβικά μου χρόνια. Έβρισκα σε αυτήν αποτυπωμένη τη γλυκόπικρη γεύση της ζωής, το διαλεκτικό παιχνίδι των αντιθέτων, που δεν οδηγεί πάντα στην ευτυχή σύνθεση, την περηφάνια, τον καημό αλλά και το πείσμα του Έλληνα της περιφερείας. Το ενδιαφέρον μου για την ποίηση του Κ. Μόντη αναζωπυρώθηκε κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών μου στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου (2000-2002), γι' αυτό και επέλεξα ως θέμα της διπλωματικής μου εργασίας την προσωποποίηση στον Μόντη.
[...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
Ο Λεωνίδας Γαλάζης γεννήθηκε το 1962 στη Λευκωσία της Κύπρου. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου. Παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Είναι διδάκτωρ Νεοελληνικής Φιλολογίας του ίδιου Πανεπιστημίου με τη διατριβή "Ποιητική και ιδεολογία στο κυπριακό θέατρο (1869-1925)". Εργάζεται ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές "Ματωμένα κοράλλια" (1979), "Ο λοιμός και άλλα ποιήματα" (δίφυλλο, 1981), "Ιατρική βεβαίωση" (1982, Βραβείο Υπουργείου Παιδείας της Κύπρου για έργο νέου λογοτέχνη), "Στυφά κυδώνια" (1988), "Φωτηλασία" (1999) και "Παραδαρμός εν αλφαβήτω" (2007) κ.ά. Το 2010 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (Κύπρου) για την ποιητική του συλλογή "Λοκριγκάνα".
Μη Διαθέσιμο
