Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια η ελληνική μουσική βιβλιογραφία πλουτίστηκε σημαντικά είτε από πρωτότυπα έργα, είτε από μεταφράσεις σημαντικών ξενόγλωσσων βιβλίων. Παρόλο που όλες οι προσπάθειες δεν ευτύχησαν να είναι πετυχημένες, ή πρωτότυπες, ο σπουδαστής της μουσικής σήμερα, αλλά και ο επαγγελματίας μουσικός, ακόμη και ο απλά μουσικόφιλος, έχει στη διάθεση του ένα ευρύ φάσμα διδακτικών εγχειριδίων και ποικίλων μουσικών βοηθημάτων.
Το ανά χείρας βιβλίο του Δημήτρη Μηνακάκη δεν έρχεται απλά να προστεθεί σαν ακόμη ένα βιβλίο σολφέζ ή ακουστικών ή όπως αλλιώς θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς. Κατά την γνώμη μου, πρόκειται για μία αμιγώς πρωτότυπη εργασία κι όχι μόνο στα Ελληνικά δεδομένα. Σ' αυτό το βιβλίο θα βρει κανείς συσσωρευμένη, οργανωμένη και λογικά παρουσιασμένη τη μακρόχρονη πείρα ενός δημιουργού και παιδαγωγού, ο οποίος - όπως ευτύχησα να τον γνωρίσω ως μαθητής του για πολλά χρόνια - στόχευε και στοχεύει πάντα στο μυαλό, στην καρδιά και στην διάνοιξη νέων οριζόντων για το μαθητή του.
Το βιβλίο δεν παραθέτει απλά ένα σύνολο ασκήσεων προς απόκτηση μιας δεξιότητας εκ μέρους του μαθητή στην εκφορά των μελωδικών διαστημάτων, φράσεων ή ρυθμών. Υπάρχει ένα λογικό επαγωγικό σύστημα στην παρουσίαση αυτών των θεμάτων, ανατρέχοντας στην αρχή κάθε θεματικής ενότητας στον πυρήνα της δυσκολίας, ο οποίος καθίσταται σαφής πρώτα στον διδάσκοντα και μετά -μέσω αυτού- στον διδασκόμενο. Το υλικό που ακολουθεί, όπως προανέφερα παρουσιάζεται λογικά και επαγωγικά , δημιουργώντας ένα σύστημα ανοικτό, με μόνα όρια τη φαντασία, τις δεξιότητες και το ζήλο διδάσκοντος και διδασκομένου.
Εύχομαι το βιβλίο αυτό να βρει το δρόμο που του αξίζει, να γίνει ένα πραγματικό βοήθημα και μια πηγή έμπνευσης για τους δασκάλους και ένας οδηγός για τους μαθητές στον δύσκολο δρόμο της καλλιέργειας της μουσικής ακοής
Δημήτρης Συκιάς
Γεννήθηκε στις Αμύκλες Σπάρτης το 1951. Είναι απόφοιτος της Εκκλησιαστικής Σχολής Κορίνθου. Σπούδασε βυζαντινή μουσική, πιάνο, ανώτερα θεωρητικά, και σύνθεση. Μελέτησε για τρία περίπου χρόνια με τον Αλέκο Αινιάν, το ιδιαίτερο σύστημά του. Καθοριστική επίδραση στην εξέλιξή του υπήρξε η εξαετής μαθητεία του κοντά στον διάσημο μουσουργό και παιδαγωγό Γ.Α. Παπαΐωάννου (1982- 1989), κοντά στον οποίο γνώρισε και τις σύγχρονες τεχνικές σύνθεσης: το δωδεκάφθογγο σύστημα (Ανέλιξης, 1985), μεταγενέστερες σειραϊκές τεχνικές, π.χ. σειρές Φιμπονάτσι ("Έαρ Ανατέλλον", 1986, "Ανακύκλωση", 1988), τη διτονικότητα ("Λυκόφως", από τα "Τρία κομμάτια για πιάνο", 1986), καθώς και τη δυνατότητα μετασχηματισμού των θεματικών δεδομένων, από την τονικότητα στην ατονικότητα και στον δωδεκαφθογγισμό ("Παραλλαγές και Φούγκα" σε θέμα του Γ. Κουρουπού, 1989). Από την άλλη πλευρά, η θητεία του στη βυζαντινή μουσική και στην "Αντίστιξη Παλεστρίνα" φανερώνεται στη "Λειτουργία" (1986, 1989), μεγάλο έργο για ορχήστρα εγχόρδων και Βυζαντινό χορό. Χαρακτηριστική "ελληνικότητα" ατμόσφαιρας και ρυθμών απαντάται και στο έργο του Μακεδονία. Στο κλίμα της Εθνικής Σχολής κινείται το έργο του "Οι Γειτονιές του κόσμου", ένας κύκλος 12 τραγουδιών, σε ποίηση Γ. Ρίτσου, για σοπράνο, μέτζο, βαρύτονο, χορωδία και ορχήστρα (2001) και οι "Ελληνικοί χοροί" για ορχήστρα (2000).
Διακρίσεις:
- Διάκριση, στο διεθνή Διαγωνισμό 1988 Kucyna international competitionμε το έργο "Ερωτική Τριλογία", ποίηση Κ. Παντελάκη για Βαρύτονο φλάουτο βιόλα. Α΄ εκτέλεση Boston university 24.9.88.
- Διάκριση στο διαγωνισμό σύνθεσης μουσικής Δωματίου στη μνήμη του Γ.Α. Παπαΐωάνου με το έργο "Οι δύο όψεις μιας διαδρομής".
- Απονομή της έδρας του Γ. Φυλακτόπουλου "λόγω της εξαίρετης παρουσίας του στο Κολλέγιο Αθηνών και της σταθερής, αδιάκοπης προσφοράς του, πέρα και πάνω από τις απαιτήσεις του διδακτικού έργου στην τάξη"
- Τιμήθηκε, από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου Αγίου Δημητρίου για την Πολύχρονη και πολύτιμη προσφορά του στο Δήμο.
- Τιμήθηκε με την απονομή του Άγιου Σταυρού - Santa Cruz do Grau - από την Ιερά Σύνοδο Ορθοδόξων Διασποράς και Ελλάδος και από την Ακαδημία Τέχνης, Πολιτισμού και Ιστορίας της Βραζιλίας.
- Δίδαξε στην Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή Σπετσών (1974-1976), στο Ωδείο του Πειραΐκού Συνδέσμου και στο Ωδείον Αθηνών. Από το 1981 διδάσκει στο Κολλέγιον Αθηνών και από το 1977 στο ωδείο Αθήναιον. Είναι καλλιτεχνικός Διευθυντής του Δημοτικού Ωδείου Αγίου Δημητρίου και του Ωδείου του Κολεγίου Αθηνών.
- Διηύθυνε τη Χορωδία Πειραιώς (1976-1981). και τη Μεικτή Χορωδία του Δήμου Πειραιά (1986). Είναι μέλος της Ενώσεως Ελλήνων Μουσουργών.
- Το 1999 εξεδόθη το 1ο τεύχος του έργου του " Η τέχνη της μουσικής και η τεχνική της" που διαπραγματεύεται τη συστηματική διδασκαλία της μουσικής ανάγνωσης και των ακουστικών και από τις αρχές του 2002 κυκλοφορεί σε 2ηέκδοση.
- Έχει γράψει έργα για Συμφωνική Ορχήστρα, Ορχήστρα Δωματίου, Μουσική Δωματίου για πλήθος συνδυασμών, οργάνων και φωνών. Έργα για χορωδία, με συνοδεία και a capella και έχει επεξεργασθεί πλήθος Χορωδιακών έργων παραδοσιακής μουσικής και Ελλήνων Συνθετών.
- Πολλοί μαθητές του είναι ήδη γνωστοί συνθέτες και σταδιοδρομούν τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Εξωτερικό (Ευρώπη, Η.Π.Α.) Σημαντικός αριθμός μαθητών του σταδιοδρομούν ως μουσικοπαιδαγωγοί στη δημόσια και την ιδιωτική εκπαίδευση.
- Πολλά έργα του έχει εκτελεσθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Η.Π.Α. Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία, Ελβετία, Κύπρο, Αγγλία, Σουηδία, Βραζιλία και αλλού).
- Έργα του έχουν εκτελεσθεί από την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, από την Α.Σ.Ο.Ν., από τα έγχορδα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, την Ορχήστρα εγχόρδων της Λυρικής Σκηνής, την Ορχήστρα εγχόρδων Dianapolis κλπ.
- Πολλά Χορωδιακά του έργα βρίσκονται στο ρεπερτόριο πολλών Ελληνικών και ξένων χορωδιών.
- Από το "Τρίο Κορυφώ" ηχογραφήθηκε το έργο του "Ανακύκλωση", για βιολί κλαρινέτο και πιάνο και κυκλοφορεί σε C.D.
