Ηθική φιλοσοφία

Το βάρος της συνείδησης
Συγγραφέας : Jankelevitch, Vladimir, 1903-1985
Μεταφραστής : Παπαδόπουλος, Θανάσης
Υπεύθυνος Σειράς : Ροζάνης, Στέφανος
Εκδότης : Ψυχογιός
Έτος έκδοσης : 2003
ISBN : 978-960-274-698-1
Σελίδες : 307
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Ηθική Φιλοσοφία, Σύγχρονη
Σειρά : Επιστήμες του Ανθρώπου

19.96 € 13.77 €




Η ηθική φιλοσοφία του V. Jankelevitch αρνείται την ηθική της εξαγοράς και της μετάνοιας, μια κανονιστική δηλαδή ηθική, η οποία κατά βάση θέτει αξεπέραστους φραγμούς στην ελευθερία του ανθρώπινου όντος. Διότι το πρόβλημα του ηθικού όντος υπήρξε πάντα, και εξακολουθεί να είναι, η ελευθερία, η προϋπόθεση της οποίας είναι ο όρος εκ των ων ουκ άνευ της ηθικής. Και είναι ακριβώς γι' αυτόν το λόγο που το καλό και το κακό, οι δύο πόλοι της κανονιστικής ηθικής, ακυρώνονται μέσα στην ηθική της ελευθερίας, αφού, όπως γράφει ο συγγραφέας, "αν το κακό καταστρέφεται από μόνο του, είναι γιατί στην πραγματικότητα το κακό δεν είναι βιώσιμο. Το κακό είναι, όπως η ίδια η διαστροφή, ένα αδιέξοδο. Μπορεί να ζήσει ένα διάστημα μέσω των αμφισημιών, των παρανοήσεων, των χιλιάδων συνενοχών που βρίσκει μέσα σε μιαν άρρωστη συνείδηση. Επιβιώνει -πικρός εμπαιγμός- επειδή καταφέρνει να περνά για το αντίθετό του". Ο Jankelevitch θέτει τη μεταηθική του σαν ένα pianissimo της φωνής της σιωπής και του τραγουδιού της ψυχής, όταν ο ηθικός χρόνος - ο χρόνος της κανονιστικής ηθικής - εξαφανίζεται, και ο άνθρωπος δρασκελίζει το χείλος της στιγμής υπερβαίνοντας τα όρια του πεπερασμένου πνεύματός του.

Ο Βλαντιμίρ Γιανκέλεβιτς γεννήθηκε το 1903 στην πόλη Μπουρζ της κεντρικής Γαλλίας από Ρωσοεβραίους γονείς. Σπούδασε στην Ecole Normale Superieure στο Παρίσι και το 1927 εγκαταστάθηκε στην Πράγα, όπου εργάστηκε ως καθηγητής στο Ινστιτούτο Γαλλικού Πολιτισμού. Στη συνέχεια εκπόνησε και εξέδωσε τη διατριβή του, με τίτλο Η Οδύσσεια της συνείδησης στην όψιμη φιλοσοφία του Σέλινγκ. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Γιανκέλεβιτς ήταν αναγκασμένος να ζει στην παρανομία για να ξεφύγει από την καταδίωξη των ναζιστών. Πολλοί μελετητές του υποστηρίζουν ότι η εμπειρία του πολέμου επηρέασε βαθιά την εξέλιξη του στοχασμού του, ιδιαίτερα στα θέματα της ευθύνης και του θανάτου, καθώς και τις πολιτικές του επιλογές. Το 1951 έγινε καθηγητής στην έδρα της Ηθικής Φιλοσοφίας στη Σορβόνη, όπου και παρέμεινε μέχρι το 1977. Πέθανε στο Παρίσι το 1985. Μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του είναι τα εξής: "Ανρί Μπερξόν", "Ο θάνατος", "Το παράδοξο της ηθικής", "Πρώτη φιλοσοφία: εισαγωγή σε μια φιλοσοφία του 'σχεδόν'" και "Η ειρωνεία", που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.






e-mail Facebook Twitter