Αξιοποιώντας την πολυετή ερευνητική και διδακτική του εμπειρία, ο συγγραφέας προτείνει την ολοκληρωμένη θεώρηση των τεχνολογικών, παιδαγωγικών και οργανωτικών παραγόντων, οι οποίοι διαμορφώνουν καλές πρακτικές σχεδιασμού και υλοποίησης προγραμμάτων ηλεκτρονικής μάθησης για τη σχολική και την ανώτατη εκπαίδευση, την επαγγελματική κατάρτιση εκπαιδευτικών και τη διά βίου μάθηση. Επιπλέον, υιοθετώντας τη φιλοσοφία της ανοιχτής μάθησης και της οικοσυστημικής θεώρησης της εκπαίδευσης, προτείνει σχεδιασμούς οι οποίοι αξιοποιούν ανοιχτούς και κατανεμημένους εκπαιδευτικούς πόρους, τη δικτύωση και τη συλλογική σκέψη των συμμετεχόντων, καθώς και πρακτικές κοινοτήτων μάθησης. Η θεωρητική προβληματική θεμελιώνεται στην παραδοχή ότι η ηλεκτρονική μάθηση είναι διερευνητική, συνεργατική, αυτορρυθμιζόμενη, αναδυόμενη, κατανεμημένη, ευέλικτη και πανταχού παρούσα.
Ο τόμος απευθύνεται τόσο σε έμπειρους διδάσκοντες και σχεδιαστές εκπαιδευτικών προγραμμάτων όσο και σε εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να σχεδιάσουν τα δικά τους αυθεντικά ηλεκτρονικά μαθήματα ή προγράμματα θεμελιώνοντας τους σχεδιασμούς τους σε στέρεες παιδαγωγικές αρχές και θεωρητικά πλαίσια. Αποτελεί επίσης ένα βιβλίο αναφοράς, με πληθώρα παραδειγμάτων και βιβλιογραφικών παραπομπών, χρήσιμο σε προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, καθώς και σε νέους ερευνητές που ενδιαφέρονται να εντάξουν τεκμηριωμένα μεθόδους ηλεκτρονικής μάθησης στις εκπαιδευτικές τους πρακτικές.
