Πρόκειται για το προσωπικό ημερολόγιο της περιόδου 1941-1945 του υπαλλήλου της Τράπεζας Σωκράτη Κοσμίδη, ο οποίος πήρε μέρος στην αποστολή μεταφοράς του ελληνικού χρυσού εκτός της κατεχόμενης Ελλάδας: από την Αθήνα στην Κρήτη, από εκεί στην Αίγυπτο και στη συνέχεια στη Νότια Αφρική, ο Κοσμίδης κατέληξε στο Λονδίνο, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου.
Στις πολυάριθμες εγγραφές του ημερολογίου κυριαρχεί η περιγραφή των γεγονότων που ο συντάκτης του ζει, καθώς και η αναφορά των εξελίξεων, στις οποίες και ο ίδιος, στον βαθμό που του αναλογεί, συμμετέχει. Η μεταφορά και η τύχη του ελληνικού χρυσού, οι κυβερνητικές ενέργειες για την αντιμετω?πιση της επισιτιστικής κρίσης στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι διπλωματικές επαφές και οι διεργασίες για τη μεταπολεμική διακυβέρνηση είναι τα θέματα που κυριαρχούν. Καθώς όμως πρόκειται για μια απόλυτα προσωπική κατάθεση, τα στοιχεία αυτά συμπλέκονται με σκέψεις και συναισθήματα που δίνουν έναν πιο εσωτερικό τόνο στο κείμενο: αγωνία για το μέλλον, ανησυχία για φίλους και συγγενείς στην πατρίδα, νοσταλγία, φόβοι και ελπίδες, απογοήτευση και αισιοδοξία, διατυπωμένα με ειλικρίνεια και αμεσότητα, κάνουν εύληπτο και κατανοητό το βίωμα του πολέμου.
Ο Σωκράτης Κοσμίδης ήταν υπάλληλος της Τράπεζας της Ελλάδος. Γεννήθηκε το 1898 στη Σμύρνη και πέθανε τον Ιούνιο του 1969, σε ηλικία 71 ετών. Τον Απρίλιο του 1941, κλήθηκε από τη Διοίκηση της Τράπεζας να συμμετάσχει στην αποστολή μεταφοράς του ελληνικού χρυσού εκτός της κατεχόμενης Ελλάδας. Τα επόμενα χρόνια, ακολουθώντας τη διαδρομή της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης και της Διοίκησης της Τράπεζας, εργάστηκε σε όλους τους σταθμούς της πορείας αυτής και επέστρεψε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 1945. Το 1941 τιμήθηκε από τον Βασιλιά Γεώργιο Β΄ με τον Αργυρό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος.
