Οφείλω στους αναγνώστες μου μιαν εξήγηση:
Κατ' αρχάς, αυτά που γράφω, δεν αφορούν τη μελέτη των κοινωνικών και πολιτισμικών διαστάσεων του αθλητισμού. Μια τέτοια μελέτη αποτελεί πλέον ένα εδραιωμένο ερευνητικό πεδίο εντός του πλαισίου των ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών. Δεν είναι, λοιπόν, αυτός ο στόχος μου.
Έχοντας, επί 35 ολόκληρα χρόνια το βλέμμα στα θέσμια του αθλητισμού μας και ανησυχώντας για τη συνεχώς διογκούμενη πολύπλευρη κρίση, που μόνιμα τις τελευταίες δεκαετίες μαστίζει τον Ελληνικό αθλητισμό - κρίση ιδεολογική, θεσμική, οργανωτική, λειτουργική και οικονομική - γράφω και δημοσιεύω, για να παρουσιάσω τις δικές μου σκέψεις. Τους δικούς μου στοχασμούς. Τις δικές μου μνήμες. Τις δικές μου προσδοκίες.
Μπορεί κάποια πτυχή των σκέψεών μου να προσθέσει κάτι νέο και κάτι άξιο να ενταχθεί στα αντίστοιχα θέματα του καιρού μας. Μπορεί, όμως, και όχι.
Σε αντιστάθμισμα, ο αναγνώστης θα μπορεί να παρεμβάλει τις δικές του σκέψεις, γνώμες και μνήμες.
Έτσι εγώ παρουσιάζοντας τις δικές μου σκέψεις, εκείνος απαντώντας σ' αυτές σιωπηλά, θα υπάρξει μεταξύ μας επικοινωνία και διάλογος και μια οποιαδήποτε αναπαράσταση, όσο αόριστη κι αν είναι, της γόνιμης ζωής, που μονάχα ο ζωντανός λόγος μπορεί να μεταδώσει. [...]
(αντί προλόγου)
