Ιστορίες μυστηρίου


Συγγραφέας : Poe, Edgar Allan, 1809-1849
Μεταφραστής : Κόλλια, Ζέφη, μεταφράστρια Καραγιαννόπουλος, Θάνος
Εκδότης : Οξύ
Έτος έκδοσης : 2018
ISBN : 978-960-436-442-8
Σελίδες : 144
Σχήμα : 21x14
Κατηγορίες : Αμερικανική πεζογραφία - Διήγημα Αστυνομική λογοτεχνία

3.00 € 2.10 €




Τρία αστυνομικά προβλήματα που ζητούν λύση και μια αλλόκοτη ιστορία με έναν μαύρο γάτο αποτελούν τη συλλογή διηγημάτων που κρατάτε στα χέρια σας. Ένας ιδιοφυής, ιδιόρρυθμος και ελαφρώς σνομπ ερευνητής και ένας παρανοϊκός αλκοολικός εγκληματίας είναι οι πρωταγωνιστές που ανατρέπουν τα καθιερωμένα και μας αποκαλύπτουν μια δεύτερη ερεβώδη φύση, όπου το λογικό έρχεται αντιμέτωπο με το απίθανο. Ο αξεπέραστος Έντγκαρ Άλαν Πόε σφραγίζει τη λογοτεχνία με τον χαρακτήρα του Ογκίστ Ντιπέν, επιφανέστεροι επίγονοι του οποίου είναι ο Σέρλοκ Χολμς και ο Ηρακλής Πουαρό. Αν αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο συγγραφέας του μακάβριου θεωρείται και πατέρας του αστυνομικού μυστηρίου, η απάντηση βρίσκεται εδώ.

Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε γεννήθηκε στη Βοστώνη το 1809, από γονείς θεατρίνους. Πριν κλείσει τα δύο του χρόνια, οι γονείς του πέθαναν, και ο Έντγκαρ βρέθηκε στο Ρίτσμοντ, στο σπίτι του εμπόρου Τζων Άλλαν, που όμως δεν τον υιοθέτησε ποτέ. Οι σχέσεις του με τον πατριό του δεν ήταν ποτέ καλές, αλλά επιδεινώθηκαν όταν ο Άλλαν ανάγκασε τον Έντγκαρ να διακόψει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, επειδή δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει τα έξοδά του. Το 1830 ο Έντγκαρ μπήκε στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ, απ' όπου αποπέμφθηκε τον επόμενο χρόνο προκαλώντας επίτηδες σκάνδαλο για να εκδικηθεί τον πατριό του. Δούλεψε έπειτα για ένα μεγάλο διάστημα σε διάφορες εφημερίδες του Ρίτσμοντ, της Φιλαδέλφειας και της Νέας Υόρκης, για λόγους βιοποριστικούς, αλλά κατακτώντας παράλληλα τη φήμη του έγκυρου κριτικού. "Το Κοράκι και άλλα ποιήματα", που κυκλοφόρησε το 1845, τον καθιέρωσε εν μια νυκτί ως συγγραφέα, χωρίς όμως να του ανακουφίσει τη φτώχεια στην οποία είχε ζήσει όλη την ως τότε ζωή του. Το 1836 παντρεύτηκε τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Πέθανε το 1849, αλκοολικός και οπιομανής κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε.






e-mail Facebook Twitter