Η Αντιγόνη Ηλία αναπνέει βαθιά, ζει και γράφει για την αγάπη με όλες τις αισθήσεις. Η απουσία της την πονά, την τυραννά και μέσα από την ποιητική της έκφραση αναζητά την αλήθεια –αιτία της απουσίας της στον σύγχρονο κόσμο. Λέξεις, στίχοι, στροφές, φαντασία, πρωτοτυπία γίνονται τα δικά της εργαλεία για να υμνήσει το κορυφαίο αυτό συναίσθημα, το συνώνυμο της ευτυχίας, της χαράς, του έρωτα, κάποιες φορές και του πόνου.
Η συγγραφέας πλέει στα ουράνια πελάγη της ποίησης με γερό σκαρί και μας καλεί να συμπλεύσουμε μαζί της. Ούριος άνεμος και κυβερνήτης – οδηγός η αγάπη, αυτό το μοναδικό συναίσθημα που δίνει αφάνταστη ελευθερία αλλά ταυτόχρονα, μας δένει με τους γύρω μας με δεσμούς που δυνατότεροί του δεν θα υπάρξουν.
«Ξέρεις τι δε χόρτασα ποτέ; / Το όνειρο! / Με άφηνε πάντα χωρίς διόδια / να ταξιδεύω!» Είθε το ταξίδι τούτο να διαρκέσει αιώνια!
