Όταν η ποίηση εξερευνά το σκοτάδι της κατάθλιψης και τη μοναξιά της μελαγχολίας με σκοπό να βρει το φως της ελπίδας.
Η περίοδος της ενηλικίωσης είναι µοιραία και οι αλλαγές που φέρει αναπόφευκτες. Η γεύση των ευθυνών πικρή και τα διαδοχικά lockdowns καταστροφικά. Διάγνωση κατάθλιψης, διαταραχές της προσωπικότητας και αυτοάνοσα κυριαρχούν. Πού µπλέχτηκε η νεότητά µας και ποιος έρωτας την κλότσησε µε λύσσα; Σε ποιο στενό της πόλης χάθηκε η ελπίδα και πού έχουνε κρυµµένα τα χρώµατα; Ουρανοί και θάλασσες βάφτηκαν µε µαύρο χρώµα και ο ήλιος αυτοκτόνησε. Είµαι πια ενήλικας. Και φοβάµαι.
58 αντισυµβατικά ποιήµατα αφιερωµένα στο σκοτάδι της ανθρώπινης ύπαρξης.
Μακριά από ό,τι θεωρείται εργαλείο συνήθειας. Μια ωδή στη φυγή και ένας ύµνος στη µελαγχολία.
