"Ο υπογεγραμμένος Φυτσιλής Βασίλειος του Δημητρίου, καταγόμενος από τη Σέκλιζα Καρδίτσης, ετών 23, δικασμένος από το Στρατοδικείο σε ισόβια δεσμά, καταγγέλλω στον Ελληνικό λαό το τρομοκρατικό και απάνθρωπο όργιο της Μακρονήσου".
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Ο Βασίλης Φυτσιλής, "κουβεντιάζοντας" σ' αυτό το βιβλίο του με τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον Γιάννη, Καπετάνιο του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού, έναν από τους τελευταίους που έμειναν στο χώρο της Θεσσαλίας μετά την ήττα του Δ.Σ.Ε. (πιάστηκε ύστερα από προδοσία και δολοφονήθηκε στο Μεζούρλο της Λάρισας, το Μάη του 1950), βρίσκει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει με λόγο άμεσο, σε πρώτο πρόσωπο, μαρτυρίες και μνήμες από τα χρόνια του Εμφύλιου που αφήνουν άναυδο τον αναγνώστη.
Σ' αυτό το συγκλονιστικό "πικρό οδοιπορικό" του, το μικρό ανταρτόπουλο από τη Σέκλιζα της Καρδίτσας (καταξιωμένος συγγραφέας σήμερα, με άλλα δέκα βιβλία στο "ενεργητικό" του), κάνει τον αναγνώστη συμμέτοχο και συνοδοιπόρο, σε μια πορεία δραματική αλλά και ηρωική, που φέρνει ρίγη συγκίνησης στους παλιότερους που έζησαν εκείνα τα γεγονότα και διδάσκει στους νεότερους την αρετή και την τόλμη να αγωνίζονται πάντα, ακόμα και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, "ποτέ από το χρέος μη κινούντες", για τα πανανθρώπινα ιδανικά της ελευθερίας, της εθνικής ανεξαρτησίας, της Ειρήνης και της Δημοκρατίας.
Με γλώσσα άμεση και "ζεστή" και με υψηλή ποιότητας λόγο, ο Β. Φυτσιλής ξεναγεί τον αναγνώστη σ' αυτό το εφιαλτικό "ταξίδι", που κράτησε 12 ολόκληρα χρόνια, ξεκινώντας από την παγωμένη Νιάλα, για να περάσει όλους τους κύκλους της Κόλασης και της θηριωδίας εκείνου του εκδικητικού και μισαλλόδοξου μεταβαρκιζιανού κράτους: Ξηριώτισσα, Γιούρα, Μακρόνησος και απ' όλα σχεδόν τα ανήλιαγα μπουντρούμια, Αβέρωφ, Αίγινα, Ιντζεδίν, Κέρκυρα, όπου υπέστη, μαζί με χιλιάδες άλλους αγωνιστές και αγωνίστριες της Κατοχής και του Εμφύλιου, καταναγκασμούς και βασανιστήρια που ο νους του ανθρώπου αδυνατεί να συλλάβει.
Ο Βασίλης Φυτσιλής γεννήθηκε στη Σέκλιζα της Καρδίτσας, το 1927. Από τους νεαρότερους ΕΠΟΝίτες, ανήκει στη νεότερη γενιά της Αντίστασης 1941-1944.
Μετά την Απελευθέρωση, ολόκληρη η οικογένειά του, που είχε πάρει μέρος στην Εθνική Αντίσταση, διώχτηκε και ξεκληρίστηκε. Ο ίδιος, πριν προλάβει να τελειώσει το Γυμνάσιο, υποχρεώθηκε να ξαναπάρει το "δρόμο του βουνού" και κατατάχτηκε στο Δημοκρατικό Στρατό. Πιάστηκε αιχμάλωτος, στο πέρασμα της Νιάλας, τον Απρίλη του 1947. Καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά και έμεινε στη φυλακή και στα ξερονήσια (Γιούρα, Μακρόνησο κλπ.) συνολικά δώδεκα χρόνια.
Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
