Η υπό κάλυψη καλλιέργεια και ιδιαίτερα το θερμοκήπιο είναι δύσκολη υπόθεση. Οι τεχνητές συνθήκες προκαλούν μεταβολική ένταση κι αυτή πρέπει να οδηγηθεί προς την κατεύθυνση των υψηλών και ποιοτικών αποδόσεων.
Από μόνη της η καλλιέργεια είναι πολύ αμφίβολο αν θα διαλέξει αυτή την κατεύθυνση. Χρειάζεται λοιπόν περισσή γνώση.
Στην προκειμένη περίπτωση, από την φαρέτρα των προς χρήση εφοδίων δεν πρέπει να λείπει τίποτα, εκτός από τις όποιες αγκυλώσεις έχουν δημιουργήσει ξένοι προς την επιστήμη παράγοντες.
Στην παρούσα εργασία επιδιώξαμε, πρωτίστως, τη συνεύρεση της επιστήμης και της πράξης. Στο πλαίσιο αυτό, εκτός των άλλων, ανακαλέσαμε και τοποθετήσαμε στη θέση που τους πρέπει αιώνιους αφορισμένους από το χώρο των λιπασμάτων (αναφερόμαστε σε εφόδια).
Δηλώσαμε επίσης την αντίθεση, προβάλλοντας τη θέση μας, σε κάποιες "κατεστημένες" γνώσεις, δογματισμούς κλπ. Ενώ δε θεωρήσαμε περιττό να εξηγήσουμε λεπτομερώς κάποιους στοιχειώδεις και, υπό μίαν έννοια, θεμελιώδεις όρους, που με τον καιρό όμως έχουν λάβει χαρακτήρα "δεδομένων", γιατί θεωρούμε ότι πράγματι το θεμέλιο, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
Ελπίζουμε ότι ο γεωπόνος και ο αγρότης που θα μελετήσει το βιβλίο θα βρει σ' αυτό τη χρησιμότητα που ψάχνει.
Ο Λουκάς Τ. Πιστόλης γεννήθηκε το Νοέμβρη του 1957 στη Δρυμαία Φθιώτιδας.
Φοίτησε στο Γεωπονικό Ινστιτούτο του Βουκουρεστίου απ' όπου το 1983 πήρε το Master of Science. Το 1988, για την έρευνά του σε ζητήματα πληθυσμών και λίπανσης στη βαμβακοκαλλιέργεια απόκτησε τον επιστημονικό τίτλο του διδάκτορα στη γεωπονική, από το ίδιο Ινστιτούτο.
Καρπός πειραμάτων, δοκιμών και μακρόχρονης παρατήρησης στον αγρό είναι μια σειρά δημοσιεύσεων στον ειδικό Τύπο -πάνω από 50- και δύο βιβλίων.
Διετέλεσε επιστημονικός σύμβουλος και επιμελητής στις πρώτες ολοκληρωμένες εκδόσεις -μετά την απελευθέρωση της αγοράς των λιπασμάτων, το 1992- για τη λίπανση και την υδρολίπανση των καλλιεργειών.
Στα πλαίσια της εκλαΐκευσης των ζητημάτων της θρέψης των φυτών, έχει πραγματοποιήσει πάνω από 300 ομιλίες σε αγρότες και γεωπόνους σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο, καθώς και μια δεκάδα εκπομπών σε τηλεοπτικά κανάλια της περιφέρειας. Το 1990 εμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας, με την ποιητική συλλογή "Μονοσάνδαλος", την οποία ακολούθησαν τα "Ποιήματα και ποιηματάκια" (1991) και τα "Μόρια ιστορίας" (1999). Το 2000 κυκλοφόρησε το δοκίμιό του "Τα μνημίδια - 20ος αιώνας: η αστική ιδεολογία στην τέχνη και στην επιστήμη". Από το 1992 είναι μόνιμος κάτοικος Λάρισας.
