O μεγάλος ασκητής της ερήμου, ο Άγιος Αντώνιος είναι από τους λίγους πλουσίους, που άκουσαν την εντολή του Χριστού και την εξετέλεσαν πρόθυμα και χωρίς λύπη, «πώλησόν σου τα υπάρχοντα και διάδος πτωχοίς...» Δεν έμαθε γράμματα, μα ήταν σοφός κι έτρεχαν όλοι για ν’ ακούσουν τα σοφά του λόγια. Έλεγε σε κείνους που τον πλησίαζαν: «Τι πρώτον εστι, νους ή γράμματα; Νους ο και γραμμάτων ευρέτης». Κι εκείνο που τον απασχολούσε, όπως κάθε πραγματικά σοφό κι άγιο άνθρωπο, ήταν να γνωρίσει τον εαυτόν του· αυτό και συμβούλευε στους άλλους. «Οφείλομεν προ πάντων πειράσθαι γνώναι εαυτούς».
